Viðar - 01.01.1938, Side 99

Viðar - 01.01.1938, Side 99
Viðar] RÖDD ÚR DJÚPINU 97 fimmtán ár, sem ég hefi þekkt hann. Það er mjög undar- legt. Hann hefir vaxtarlag íþróttamanns, og hinar mjúku hreyfingar hans minna á fimleikamann. Það getur ómögu- lega átt sér stað, að hann sé munaðarseggur, en samt sem áður dettur mér það alltaf í hug, þegar ég sé hann. „Dor- ian Gray!“ hugsa ég. Ætli það sé vegna augnanna, augna- ráðsins. Hann er búinn að draga að sér athygli mína í mörg ár. Stundum, þegar ég mæti honum á götu, sný ég við og elti hann. En ég sé hann aðeins ganga.... ganga.... ganga. Ekkert annað. Svo fer hann heim til sín og lokar á eftir sér hurðinni. A vissum árstíðum hverfur hann úr bænum í einn eða tvo mánuði. Þessu fer þannig fram tvisvar á ári, en þó alls ekki ætíð í sama mund. Það væri gaman að vita, hvar hann dvelur þá. Erlendis, hygg ég, en ég veit það ekki. Eg veit eiginlega ekkert um hann. Einhver hefir, ef ég man rétt, fullyrt, að ef menn hugsa oft um eitthvað, vona eitthvað fastlega, þá verði þeim að vilja sínum. Ef til vill er það einmitt þessvegna, sem það bar við, er ég ætla nú að segja frá. Ég uppgötvaði leynd- armál Hákan Puro, Eg hafði unnið eins og hestur þennan dag. Drepþunga erfiðisvinnu. Ég hafði mótað gneistandi, glóandi járn og stál. Það var mesti annatími ársins í verksmiðjunni. Það varð ekki betur séð, en að vorið ætlaði að koma snemma, og hafskipa- og vélbátaeigendurnir væru farnir að reka á eftir viðgerðinni á fleytum sínum. Atvinnurekendurnir sáu ekki annan kost vænni en að láta vinna í ákvæðis- vinnu, því að það er alveg undursamlegt, hversu vinnu- þrekið vex, þegar hagnaðurinn eykst með afköstunum. ^að er svo gaman að eignast peninga. Mig verkjaði 'dálítið í vöðvana, þó að þeir séu vanir vinnu, og það var víst ekki laust við, að ég væri ringlað- Ur í höfðinu, þegar ég kom heim frá vinnunni þennan ^ag- En þrátt fyrir það fór ég aftur út.... til að hlusta 7
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174

x

Viðar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Viðar
https://timarit.is/publication/717

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.