SunnudagsMogginn - 12.09.2010, Side 49

12. september 2010 49
Í þessum skóm
mun ég ekki
heilla þig
upp úr skónum.
Reyndu heldur ekki
að komast í skó mína
nema þú notir skó
númer þrjátíu og níu og hálft.
Björg Elín Finnsdóttir
Sandalar
en þau eiga það öll sammerkt að þau eru
ekki til neins. Auðvitað gildir hið sama að
einhverju leyti um mörg eldhúsáhöldin.“
Tólin á sýningu þeirra Þórarins og Sig-
urðar eru þó frábrugðin að því veiga-
mikla leyti að engin þeirra eru sér-
smíðuð, heldur þvert á móti
fjöldaframleidd en það bendir til þess að
einhverjum hafi einhverntíma fundist
tækið býsna góð hugmynd.
Gott fyrir nákvæmnismenn
„Ætli það séu ekki svona tvö prósent
þessara áhalda sem ég nota í raun,“ við-
urkennir Þórarinn aðspurður um gagn-
semi þeirra. „Sumt af þessu hefur maður
prófað að nota og nánast orðið að gefast
upp því það er miklu meiri fyrirhöfn að
nota áhaldið en sleppa því. Ég hef oft
verið spurður hvort ekki ríki neyðar-
ástand í eldhúsinu heima hjá mér þessa
mánuði sem sýningin hefur staðið og fyr-
irfram var ég náttúrlega mjög hræddur
um að svo myndi fara. En það hefur bara
gengið furðu vel.“
– Skyldu eggjaklippur t.d. vera mjög
hagnýtt áhald? áræðir blaðamaður að
spyrja og svarið kemur á óvart. „Það er
nú reyndar mjög hagnýtt ef maður er
mikill nákvæmnismaður því þetta brýtur
mjög hreinan og fínan skurð í eggið,“
segir Þórarinn og grípur líka til varna
fyrir bananahaldarann – sérhannað
plasthylki utan um þennan tiltekna
ávöxt. „Ég held að hann sé mjög góður,
t.d. til að nota í skólatösku því þegar
bananar eru mjög þroskaðir þá vilja þeir
klessast.“
Þórarinn segist hafa valið sér það hlut-
skipti að „bera blak af áhöldunum“ þótt
heimilisfólk hafi sýnt þörf hans fyrir að
safna þeim skilning. „Mitt hlutverk er að
vera jákvæður og finna þeim tilgang og
verja þau árásum, því vissulega koma
þær stundir að það er þörf á þeim. Í hjarta
sínu viðurkennir maður þó stundum að
þau geta verið alveg tilgangslaus.“
Til að rýmka til í yfirhlöðnum eldhús-
skúffunum hafa sum áhöld, sem eru til í
mörgum eintökum lent „á einskonar lag-
er“ að Þórarins sögn. „Það getur verið
mjög leiðinlegt þegar maður er að elda og
áttar sig á að nú gæti maður notað t.d.
tómatkjarnaklóruna, að finna hana ekki
út af því hvað mikið er í skúffunni, og
þurfa bara að nota teskeið. Það er leið-
inlegt þegar verkefnið kemur að tækið sé
ekki tiltækt.“
Á morgun verða þeir Sigurður með
„uppistand“ í Safnarahorninu til að
marka endalok sýningarinnar. „Já, ég sá
það auglýst þannig,“ segir Þórarinn. „Við
eigum bara eftir að ákveða hvers kyns
uppistand það verður. Kannski verðum
við bara með uppistand í gömlu merk-
ingunni – brjótum kannski skápa og
verðum almennt til vandræða, þannig að
það gæti þurft að kalla til lögreglu. Við
eigum eftir að ákveða það. Aðallega er
þetta gert til að setja lokahnykk á sýn-
inguna og fagna endurheimt tólanna. Það
verður spennandi að sjá hvort elda-
mennskan hjá okkur tekur ekki fram-
farastökk þegar við komumst í allar
græjurnar aftur.“
’
Ég held að hann sé
mjög góður, t.d. til að
nota í skólatösku, því
þegar bananar eru mjög
þroskaðir þá vilja þeir
klessast.
„Mitt hlutverk er að vera jákvæður og finna þeim tilgang og verja þau árásum,“ segir Þórarinn um hin margvíslegu eldhúsáhöld sem hann hefur safnað í félagi við Sigurð Árnason vin sinn.
Morgunblaðið/Ernir
Þukl á mat er óþarft með viðhaldi. Spælegg í Mikkalíki getur verið gott. Skankaskaft heldur um lærisenda.