Vera - 01.04.2002, Side 56

„Út um allan heim á fólk sér þá
einföldu ósk aö fá aö lifa í friöi
og vera hamingjusamt. Krafan
er nú ekki meiri."
i
Mynd: Þórdís
Netást til Ástralíu
Intemetið hefur ekki bara verið starfsvettvangur
Birgittu síðan hún kynntist því, það hefur líka fært
henni ástina. Birgitta lýsti því fyrir lesendum Veru, í 2.
tbl. 2000, hvernig netástin dró hana til Ástralíu . Þang-
að hafði hún flogið rétt fyrir aldamótin með son sinn
Neptúnus til að búa með núverandi manni sínum,
Daniel Johnson, en þau höfðu þá þekkst I gegnum net-
ið í þrjú ár. Þau fluttu síðan til íslands í lok ársins 2000
en þá hafði nýr meðlimur bæst I fjölskylduna, sonurinn
Delphin. „Það var fróðlegt og skemmtilegt að búa í
Ástralíu þetta ár og kynnast þessari fjarlægu þjóð. En
ég fór í eitthvað undarlegt sálarástand, það var eins og
ég væri á röngunni. Allt sem ég er ekki hér var ég þar.
Ég var meira að segja með heimþrá og ég missti alla
sköpunargleði en hún kom aftur um leið og ég kom
heim. Kannski hafði það áhrif að ég var ófrísk mestall-
an tímann en Delphin fæddist 7. nóvember 2000," seg-
ir Birgitta. „Þegar við komum út var hásumar og mikill
hiti. Við bjuggum uppi í sveit þar sem villt náttúra
landsins fékk aö njóta sín. Þarna er ótrúlega fjölbreytt
dýralíf, fuglar sem öskruðu eins og apar, leðurblökur,
fljúgandi kakkalakkar, risa kóngulær og alls kyns skor-
dýr sem mér tókst ekki að taka í sátt. Ekki langt frá voru
bestu strendur Ástralíu og þaðan á ég mínar bestu
minningar frá landi andfættlinganna."
Aö fæöa án verkjalyfja
Delphin var bara sex vikna þegar þau fluttu heim í
myrkriö. Birgitta segist mega til með að lýsa því hve
fæðing hans hafi verið frábær en hann er þriðja barn
hennar. „Ég hef aldrei fundið eins lítiö fyrir verkjum og
i þetta skipti því ég fékk að vera í stóru baðkari á með-
an útvíkkunin átti sér stað. Síðan fór ég upp úr baöinu
og fæddi á hnjánum. Það er svo miklu eðlilegri stelling
en að liggja á bakinu. Hann var 18 merkur en ég rifn-
aði ekkert og fann varla fyrir verkjum. Ég tel að það
gefi konum mikinn styrk og jarötengingu við móður-
hlutverkið að geta fætt án verkjalyfja. Ef maður getur
það getur maður allt," segir hún af sannfæringu.
Hún segist hafa lagst í hýði þegar hún kom heim,
látið sér líða vel með fjölskyldunni enda þarf hún ekki
að fara nema að tölvunni til þess að vinna. „Ég hugsa
að margir viti ekki að ég kom heim fyrir einu og hálfu
ári," segir hún og glottir. Úti í Ástralíu byrjaði hún að
þýða skáldsöguna sína Dagbók kameljónsins á ensku og
hefur haldið því áfram. Þá bók hefur hún verið að
skrifa af og til í fimmtán ár. „Þetta er þroskasaga barns
sem elst upp í sjúku umhverfi. Tilgangurinn er að sýna
að það er hægt að ganga í gegnum erfiða lífsreynslu og
draga af þeirri reynslu bæði þroska og mannkærleika.
Valkostirnir eru alltaf til staðar, annars vegar að láta
það sem kemur fyrir mann brjóta sig niður, hins vegar
að rísa upp og láta það gera okkur sterkari og mann-
eskjulegri. Þetta er mjög persónulegt verk og verður
sett upp eins og gömlu dagbækurnar mínar. Ég hef
tekið þá ákvörðun að gefa hana eingöngu út á ensku
vegna þess að ég held að fólk muni lesa of mikið af mér
í henni hérlendis og það er ekki tilgangur bókarinnar.
Mér finnst gaman að leika mér að þessum mörkum hins
raunverulega og þess sem er skáldskapur. í raun og
veru er afar erfitt fyrir mig að draga mörk í því sam-
hengi þegar kemur að minningum vegna þess að minn-
ingar eru það sem maður er í dag. Síbreytilegar og lif-
andi. Þess vegna mun þessi bók ekki flokkast undir
sjálfsæfisögu.
Bókaútgáfa án landamæra
Ég stofnaði útgáfufyrirtækiö Beyond Borders á netinu
siðastliðið haust, á slóðinni http://this.is/poems. Þar er
hægt að panta bækurnar sem ég bý til eftir hendinni
og sendi viðkomandi. Upphafiö að þessu var að búa til
vettvang fyrir mín hugverk og fyrsta bókin sem kom út
var Ijóða- og myndlistarbókin mín Wake up. Hún er að
miklu leyti handgerð og til aö fullkorima verkiö sting
ég yfirleitt einhverju í hverja bók, eins og þurrkuðum
villiblómum sem ég hef tínt eða laufblaði eða kannski
Ijósmynd. Mér finnst einmitt svo gaman að geta gert
bækurnar persónulegar. Að það sé manneskja bak við
verkið. Síðan fór ég að fá beiðnir um að gefa út verk
eftir skáld víðsvegar um heiminn og mun gefa út
nokkrar bækur í ár, ásamt safnbókunum. Ber þar helst
að nefna Ijóðabók eftir bandaríska skáldið Michael Lohr
sem ég mun gefa út á íslensku og ensku og er hún
væntanleg í júlí. Ég varð mjög hrifin af Ijóðunum hans
því þau eru eins og karlleg útgáfa af mínum Ijóöum. Ég
yrki mikið um íslenskar gyðjur og goð og bý til myndir
úr hulduheimum en tengsl okkar íslendinga við þá
heima eru mun meiri en við gerum okkur grein fyrir.
Ljóðin mín eru einföld, með zenískum undirtóni og lýsa
oft alheimsvitund og egolausri verund. Ég bý líka til
myndir og þessi útgáfuaðferö gerir mér kleift að láta
56