Vera - 01.10.2003, Side 21

Margrét Valdimarsdóttir er 30
ára. Hún er nemi á fyrsta ári í fé-
lagsfræði við Háskóla íslands og
starfar í hlutastarfi í gestamót-
töku á 101 Hótel. Einnig skrifar
hún greinar og tónlistargagn-
rýni fyrir Undirtóna. Undanfarin
sex ár starfaði hún sem út-
varpsskona og dagskrárstjóri
hjá Fínum miðli og Norðurljós-
um.
Margrét Valdimarsdóttir
Auðvitað er ég femínisti!
Ég hef heyrt þó nokkrar ólíkar
skilgreiningar frá fólki á því hvað
það er að vera femínisti. Alltfrá
því að það sé einfaldlega mann-
eskja sem styður hverskonar
jafnrétti og svo að vera kona
með skegg. Alfræðiorðabókin
mín skilgreinir femínisma sem
stefnu sem leggur áherslu á að
konur hafi full réttindi á við karla
og að hefðbundin kvennastörf
séu metin til jafns við önnur
störf. Auðvitað styð ég þá stefnu.
Ég hef haft mjög mikið gagn og
gaman af því að fylgjast með því
sem er að gerast hér á Islandi núna.
Ég varð fyrir nokkurs konar vakn-
ingu þegar ég las Píkutorfuna fyrir
nokkrum árum síðan. Og síðar með
tilkomu Femínistafélags íslands hélt
vakningin áfram, og hún er enn að
gerast hjá mér. Eða, það er að segja,
þá er ég alltaf að verða aðeins með-
vitaðri. Mér finnst rnjög áhugavert
að spá í þær staðalmyndir sem eru
alls staðar í þjóðfélaginu og eru t.d.
mjög áberandi í fjölmiðlum. Ég tók
þátt í upphafi starfs staðalímynda-
hóps Femínistafélagins en vegna
anna hcf ég ekki verið með síðan þá.
Ég hef þó fylgst með þeim og finnst
þær, og aðrir í hópastarfi
Femínistafélagsins, vera að vinna
mjög gott starf. Ég fer líka reglulega
inn á póstlista félagsins og skoða
umræðuna sem er þar í gangi. Sem
dæmi þá var nýlega verið að benda á
auglýsingu í íslensku tímariti á
póstlistanum. í auglýsingunni er
verið að auglýsa nærfatnað, nær-
fatnað sem á greinilega að vera
kynæsandi þar sem 15 ára stúlka sit-
ur fyrir. Mér finnst gott að vera bent
á svonalagað, ég get þá ákveðið að
kaupa ekki þessa vöru og ekki held-
ur tímaritið.
Það sem kannski er mitt stærsta
hlutverk sem femínisti er hlutverk
mitt sem uppalandi. Mér finnst
rnjög mikilvægt að ég sýni ábyrgð
sem móðir og reyni að passa upp á
að dóttir mín fái rétt skilaboð. Mér
finnst mjög mikilvægt að ritskoða
allt barnaefni áður en hún fær að sjá
það, en auðvitað stend ég mig ekki
alltaf eins vel og ég vildi. Það er
ótrúlegt hversu furðulegur boð-
skapur er í mörgum barnamyndum
og -bókum. Eins og til dæmis það
að stelpa (prinsessan) þurfi ekki að
kunna eða geta gert neitt, hún þarf
bara að vera falleg. Þá vill klári og
duglegi strákurinn (prinsinn) gift-
ast henni og þar af leiðandi öðlast
hún hamingju (?). Það er ekki
óalgengt að þetta sé boðskapur
barnaefnis. Mér fmnst líka mikil-
vægt að vera meðvituð um það að
mikið af tónlistarmyndböndum og
auglýsingum eru alls ekki við hæfi
barna.
Að lokum mæli ég með því að
einhver skemmtilegur femínískur
rithöfundur fari að skrifa barna-
bækur með femínískum boðskap.
vera /5-6. tbl. / 2003 / 21