Akranes - 01.07.1957, Blaðsíða 23

Líkan af fyrirhugaSri kirkju GuÖjúns Samúelssonar.
Á fundi sínum 10. janú-
ar 1937 ákvað nefndin að
hefja byggingu kirkjunnar
á næsta vori, enda þótt
vinnuteikningar væru þá
enn ekki fullgerðar. Var þá
sótt um fjárfestingarleyfi,
og var hinn 9. febrúar 1937
veitt leyfi fyrir kr. 6.992.00.
Þótt leyfið væri lítið var
þetta vor steyptur grunnur
kirkjunnar og gólf yfir. Yf-
irsmiður var ráðinn Jóhann
B. Guðnason, byggingafull-
trúi á Akranesi, en hann
var einlægur áhugamaður
um framgang málsins.
Þegar hér var komið sögu, þótti nefnd-
inni rétt að gera grein fyrir málinu,
samhliða því sem birtar voru myndir af
áðumefndu likani, sem hugsað var að
hyggja eftir í höfuðdráttum. Út af þessu
risu mikil blaðaskrif og misjafinar skoð-
anir. Þótti mörgum í mikið ráðizt að
byggja slikt stórhýsi á þessum „af-
skekkta“ stað eins og komizt var að orði.
Þar ætti að byggja litla, laglega kap-
ellu o. s. frv. 1 þessum blaðaskrifum fékk
og teikningin mjög misjafna dóma.
tJt af öllu þessu gaf Landsnefndin út
yfirlýsingu inn afstöðu sína til málsins,
og væri hún óhagganleg, en í henni
fólst í fáum orðum þetta: Að á vegum
nefndarinnar yrði minningarkirkja um
Hallgrím hvergi byggð nema í Saurbæ.
Að allt það fé, er nefndin hefði imdir
höndum, væri undantekningarlaust gefið
í þeim tilgangi, og væri henni því al-
gerlega óheimilt að gera þar á nokkra
breytingu.
Stærð og gerð slíkrar minningarkirkju
— sem öll þjóðin reisti einum sínum
mesta velgerðarmanni — mætti ekki mið-
ast við naumustu þarfir hins litla safn-
aðar. Hér væri verið að byggja minnis-
merki, og yrði reisn þess, formfesta og
traustleiki að miðast við langa framtið.
Þjóðar, sem væri komin úr mesta kútn-
um og laus við erlenda kúgun og undir-
okun fyrir fullt og allt.
Meðan verðlag og úrræði var enn ineð
skaplegum hætti, var ætlun aiefndarinnar
að byggja kirkjuna í höfuðdráttum eftir
teikningu Guðjóns. Var því haldið áfram
að sækja um fjárfestingarleyfi, en þeim
var um langa hríð neitað bæði munnlega
og skriflega. 1 þessum margföldu neit-
unum þóttumst vér öðrum þræði eygja
sjónarmið leyfishafanna, — að hér væri
í of mikið ráðizt. Að þetta væri ekki fag-
urt, auk aðalatriðisins, að erlendur gjald-
eyrir væri ekki fyrir hendi til slíks. Þar
yrðu knkjubyggingar að ganga af skör-
!um,
Allt þetta voru nefndinni mikil von-
brigði, og þó kom enn fleira til. Stríðið
skall á. Flóðbylgja verðhækkana gekk
yfir landið, og krónan varð fárra aura
virði. Virtist nú illa horfa um lausn þessa
máls, sem mörgum manni var orðið svo
undur kært.
AKRANES
159