Akranes - 01.07.1957, Side 47

Ólafur Gunnarsson:
Xlm
blaðamennsku
Mikill hluti daglegs lesmáls alls þorra
manna eru dagblöð, fleiri rök þarf ekki
að færa fyrir þeirri staðhæfingu, að dag-
blöð séu mikilvægur þáttur í lífi og starfi
þjóða og því áríðandi, að þau séu sem
bezt úr garði gerð. 1 þessari grein mun ég
miimast nokkuð á blaðamennsku almennt
og þó einkum ræða hlutverk, gildi og
galla íslenzkra blaða, eins og þau koma
mér fyrir sjónir.
Mér virðist íslenzk dagblöð hafa þrjú
aðalhlutverk:
1) Birta almennar fréttir, innlendar og
erlendar.
2) Þjóðmálaumræður.
3) Flytja skemmti- og fræðiefni.
Þessi hlutverk grípa vitanlega nokkuð
hvert inn í annað, en ég skal þó leitast
við að ræða þau nokkuð hvert fyrir sig.
Fréttaþjónusta er orðin afar mikilvæg-
ur liður í myndun allra dagblaða hvar-
vetna um heim, gera vönduð blöð miklar
kröfur, bæði hvað hraða, áreiðanleika og
stutta en læsilega frásögn snertir. Eigi
blað að geta uppfyllt öll þessi skilyrði
verður það að hafa í þjónustu sinni fjölda
vel menntaðra og þjálfaðra manna, ekki
aðeins á ritstjórnarskrifstofunum sjálfum,
heldur einnig á þeim stöðum, sem hlezt
er von frétta. Islenzk blöð hafa eðlilega
ekki efni á því að senda fréttaritara út
um allan heim og verða því að mestu
að bjargast við fréttastofufregnir eða
gamlar fréttir úr erlendum blöðum. Jafn-
vel innlenda fréttaþjónustan er tæplega
nógu hröð til þess að telja megi, að
hún fylgist með timanum. Sem dæmi má
benda á, að fréttastofa Ríkisútvarpsins
birtir að jafnaði ekki nýjar, innlendar
fréttir nema tvisvar á dag, klukkan 12.25
og klukkan 20.
Vafalaust eru fréttir af ýmsu tagi
mest lesna efnið í blöðunum og því áríð-
andi að þær séu réttar og skrifaðar á
góðu máli, þar eð orðalag þeirra hefur
mikil áhrif á málfar almennings.
Lesendur dagblaða halda því stundum
fram, að blöðin séu óábyggileg svo að
fréttaflutningi þeirra sé ekki treystandi.
Ekki held ég að þessi fullyrðing eigi við
mikil rök að styðjast. Eftir þvi, sem ég
þ’ekki til íslenzkra blaðamanna, gera þeir
sér yfirleitt far um að segja rétt frá, en
komið getur fyrir, að heimildir séu ekki
nógu öruggar, og er ekki alltaf hægt að
saka blaðamennina um það, þótt vand-
læting almennings yfir mishermi hitni á
þeim, en ekki heimildarmöimunum.
Flvimleið undantekning frá heiðarleg-
um fréttaflutningi íslenzkra blaða eru
frásagnir, sem pólitískir blaðamenn telja
að geti haft einhverja þýðingu fyrir
andstæðinga þeirra. Þá litast fréttimar
oft pólitísku sjónarmiði þess blaðs, sem
birtir þær. Ýmist er óeðlileg áherzla lögð
á eitt atriði en öðru jafnvel sleppt, eða
fléttað er inn í frásögn af athugasemd-
um, sem gætu átt heima í leiðara en
ekki frétt. Þetta mun stafa af því, að
íslenzk blöð eru háðari stjórnmálaflokk-
um en góðu hófi gegnir. Geta ber þess
að makleikum, að eitt íslenzkt dagblað
tók upp sjálfsagða þingfréttaritun s.l. vet-
183
AKRANES