Akranes - 01.07.1957, Qupperneq 57

Eins og áður er sagt var hús það, er
Steinn Jónsson reisti fyrst á Steinsstöð-
um, 8X9 álnir. Það lengir Guðmundur
Gunnarsson nokkuð til norðurs 1916, og
byggir þá úr steini. Árið 1921 byggir
hann svo ofan á allt húsið í félagi við
Gunnar son sinn, sem það ár flytur
heimili sitt að Steinsstöðum. Gunnar
kvæntist 1919 Guðríði, dóttur Guðmund-
ar Illugasonar frá Lambhaga, og konu
hans, Sesselju Sveinsdóttur, sem síðar
varð kona Sveinbjamar Oddssonar.
Gunnar og Guðríður byrjuðu fyrst bú-
skap í Baldurshaga, þar sem þau áttu
heima í 1 V2 ár. Síðan átti Gunnar alltaf
heima á Steinsstöðum til 1954. Árið 1927
stækkaði Gunnar inngangsskúr hússins
og gerði þvi að öðru leyti mikið til
góða. Síðar var það og mikið bætt niðri
og nokkuð breytt herbergjaskipun.
Gunnar byrjaði snemma að stunda sjó.
Á fyrstu árum vélbátanna var venjulega
leitað til úrvalsmanna um að gerast vél-
stjórar. Til hinna lagvirkustu og sam-
vizkusömustu. Þannig gerðist Gunnar vél-
stjóri hjá frænda sínum, Jóni Sigurðs-
syni í Lambhúsum, 1914, og var með
honum í nokkur ár. Með Ármanni Hall-
dórssyni var hann a. m. k. 10 ár, og
með Jóni Ólafssyni á v.b. Hrafni Svein-
bjarnarsyni í 4 ár.
Þegar Sildar- og fiskimjölsverksmiðjan
hér tók til starfa 1937 var Gunnar ráð-
inn þangað sem vélstjóri og var það sam-
fleytt til ársins 1956. Þetta sýnir ljós-
lega traust manna á honum sem vélstjóra
og góðum starfsmanni. Af þessu má og
sjá, að þarna hefur verið góð og traust
samvinna, því að ekki hafa vistaskiptin
verið tíð. Enda er Gunnar afbragðsvél-
stjóri, lagvirkur, vandaður og húsbónda-
hollur.
Þótt Gunnar sé alinn upp i kaupstað,
hefur hann alla tið verið mikið sveita-
barn, þótt vænt um skepnur gras og
gróður. Þannig eignaðist hann snemma
kindur, kýr og hesta, og hóf ásamt föð-
ur sínum mikla ræktun í Garðalandi, og
hefur jafnan haft mikinn heyskap og
skepnuhöld, miðað við það sem gerist i
sjávarþorpum.
Að Gunnari sé þetta engin uppgerð,
má bezt marka af því, að árið 1954 sel-
ur hann Steinsstaði, og byggir það sama
ár nýbýli frá rótum á erfðafestulandi
sínu í Garðalandi, á svonefndu Garð-
holti, skammt norður af Jaðri, og kallar
það enn Steinsstaði. Þar hefur hann
byggt stórt og vandað steinhús, hlöður og
skepnuhús. Ætlar hann nú einvörðungu
að gefa sig að búskapnum, en þarna hef-
ur hann bú sem hér segir: 9 kýr, 3
vetrunga, yfir 40 kindur og 1 hest. Þar
hefur hann ræktað afburða vel 8 hekt-
ara lands, en hefur auk þess eitthvað af
leigulöndum. Heyskapur hans er nú um
eða yfir 800 hestar, svo að hann getur vel
bætt við skepnum á fóður, enda hefur
hann hug á að fjölga kúnum eitthvað.
Gunnar er mikill elju- og vinnumaður
og hefur ekki slegið vindhöggin, heldur
notað hverja stund til einhverra nytja.
Gunnar segir líka, að búskapur hans frá
fyrstu tíð hafi verið sinu heimili ómet-
anlegur styrkur. Hann telur, að án hans
virðist sér sem heimilið hefði oft verið
í hálfgerðu svelti. Mjólkin var þá ekki
lítils virði heldur fyrir hreysti og heil-
brigði hinna mörgu barna.
Gunnar hefur lagt í allt þetta mikla
vinnu, því að þegar hann kom heim frá
sinni eigin dagvinnu, varð hann að fara
að sinna búskapnum á einn eða annan
veg. Þetta var honum nauðsyn og ætíð
yndi, svo að hann fann ekki eins mikið
til þess, þótt ýmsir hefðu fremur viljað
halla sér.
Eins og áður er sagt, hefur Gunnar
AKRANES
193