Freyr - 15.09.1978, Síða 49

Spurning hvort menn
vilja hafa stjórntæki?
Stöðva verður bústækk-
unarkapphlaupið.
er sá ffiimurinn, að það gefur líka möguleika til að hafa
áhrif á framleiðsluna. Hins vegar hef ég ekki verið sér-
lega hlynntur kjarnfóðurgjaldi sem jöfnum skatti, það
er að segja sama gjald af öllu kjarnfóðri, hver sem notkun
manna er. Eg lít svo á, að rétt væri að taka upp kjarn-
fóðurskvóta. Menn fengju ákveðið kjarnfóðurmagn á
hvern grip á innkaupsverði, en það, sem umfram væri,
yrði skattlagt með töluvert háum skatti. 'Og ef ætti að
beita þessu, þá mundi ég aðhyllast það að hafa kvótann
heldur þrengri en rýmri. Þannig álít ég, að hann mundi
nýtast sem stjórntæki. Nú verður ekki framhjá því litið,
að margir bændur eru búnir að koma upp aðstöðu fyrir
nokkuð stór bú. Ekki er svo auðvelt að kippa að sér
hendinni með framleiðsluna, þegar fj árfestingin er mik-
il, sem standa verður straum af. Menn verða að fá eðli-
lega möguleika til að greiða fjárfestinguna niður.
Samt sem áður verður endilega að hafa áhrif á og
stöðva þetta bústækkunarkapphlaup, sem ég kalla svo,
og jafnframt fá menn til að slá af í bili með framleiðsl-
una á skynsamlegan hátt. Það liggur fyrir, að þetta
verður einhvers staðar að koma niður, og þá er ekki
nema eðlilegt, að breiðari bökin beri mest, eins og reynd-
ar það kvótakerfi, sem verið er að ræða um núna, gerir
ráð fyrir. Raunar er hér ekki um annað að ræða en stig-
hækkandi verðjöfnunargjald. Mér sýnist nú, að þarna
sé um þá leið að ræða, sem bændur kannski koma sér
helst saman um. Hins vegar er ég sammála því, sem
kom fram í ræðum margra fundarmanna, að þessum
aðgerðum verði að beita báðum í bland.
Annars finnst mér, að bændur þyrftu að gera sér það
ljóst, að það, sem hér er verið að ræða um á þessum
fundum, bæði í fyrra og núna, er það að finna leiðir,
sem að gagni gætu komið, þegar á þarf að halda. Hér
er ekki verið að ræða um varanlega skattlagningu, held-
ur það að geta beitt fyrir sig stjórnleiðum, þegar á þarf
að halda, þegar þannig árar og þannig stendur á, að eitt-
hvað þurfi að gera. Það þarf að bæta úr þeim málum,
sem eru nú þegar komin í óefni, og koma í veg fyrir,
að slíkt ástand skapist aftur.
F R E Y R
659