Freyr - 15.09.1978, Qupperneq 77

forSast að láta féð ganga of þétt um burð-
inn.
Allir sauðfjáreigendur ættu að leggjast á
eitt með að hefta útbreiðslu riðuveiki, því
sjúkdómur þessi er einn sá allra illvígasti
og hryllilegasti, sem þekktur er hér á landi,
að ekki sé minnst á það mikla tjón, sem
hann veldur.
Reglugerfl
um varnir gegn útbreiðslu riðuveiki
(neurotrop virus) og kýlapest (bact.
purifaciens) í sauðfé.
1. gr.
Skylt er sauðfjáreigendum og þeim, sem
hafa sauðfé undir höndum, hvar sem er á
landinu, að tilkynna hlutaðeigandi oddvita
(bæjarstjóra), ef riðuveiki eða kýlapest ger-
ir vart við sig í fjárstofni þeirra, eða ef líkur
eru til, að þessir sauðfjársjúkdómar séu til
staðar.
Skulu oddvitar hlutast til um, að fengin
sé staðfesting Tilraunastöðvarinnar á Keld-
um um, að hér sé um sjúkdóma þessa að
ræða. Skal fylgja fyrirmælum Tilraunastöðv-
arinnar um sendingar á sýnishornum og e.
t.v. lifandi kindum, ef þurfa þykir, ásamt
nákvæmri skýrslu um sjúkdóminn í hjörð-
inni.
Tilraunastöðin skal gefa sauðfjársjúk-
dómanefnd skýrslu um sýkingarstaði svo
oft sem þurfa þykir.
2. gr.
Óheimilt er að selja eða flytja sauðfé til
lífs eða dvalar frá bæjum, þar sem riðuveiki
eða kýlapest hefur verið staðfest. Sama
gildir um flutning á fullorðnu fé frá bæjum,
sem lausir eru við fjárpestir þessartil þeirra
býla eða staða, þar sem sjúkdómar þessir
hafa verið staðfestir.
Undanþágur frá þessu banni getur sauð-
fjársjúkdómanefnd þó gefið að fengnu áliti
yfirdýralæknis.
3. gr.
Sauðfjársjúkdómanefnd er heimilt að fyrir-
skipa, að sauðfé sé haft í sóttkví um lengri
eða skemmri tíma, þar sem riðuveiki eða
kýlapest gera vart við sig.
Nefndin getur einnig fyrirskipað sérstak-
ar litarmerkingar á sauðfé, þar sem sýking
hefur fundist eða grunur leikur á um sýk-
ingu.
Enn fremur er nefndinni heimilt að fyrir-
skipa varnarráðstafanir, svo sem sótthreins-
un fjárhúsa og rétta, böðun sauðfjár, ónæm-
isaðgerðir o.fl., eftir því sem þörf krefur og
við á hverju sinni.
4. gr.
Á bæjum, þar sem riðuveiki eða kýlapest
gerir verulegt tjón, getur sauðfjársjúkdóma-
nefnd heimilað hlutaðeigandi fjáreigendum
niðurskurð á öllu sauðfé á bænum gegn
hliðstæðum styrk á lömbin, sem þeir kaupa
í stað fellda fjárins og greiddur hefur verið
vegna tjóns af völdum garnaveiki, enda sé
fyrirmælum nefndarinnar eða fulltrúa henn-
ar um sótthreinsun og aðrar varúðarráð-
stafanir fylgt í hvívetna. Óheimilt er að flytja
lömb á heimilið fyrr en sótthreinsun er að
fullu lokið.
5. gr.
Ef riðuveiki verður vart í héraði, þar sem
hún hefur ekki verið kunn áður eða veldur
sérstaklega stórfelldu tjóni á einstöku bæ
eða bæjum, getur sauðfjársjúkdómanefnd
fyrirskipað niðurskurð alls sauðfjár á heim-
ilum þessum, í þeim tilgangi að hefta út-
breiðslu veikinnar.
6. gr.
Sauðfjársjúkdómanefnd er heimilt að láta
fara fram skoðun á sauðfé til þess að kanna
útbreiðslu riðuveiki og kýlapestar og fyrir-
skipa slátrun á sjúkum eða grunuðum kind-
um á hvaða tíma árs sem er.
F R E Y R
687