Sameiningin

Ukioqatigiit

Sameiningin - 01.02.1912, Qupperneq 4

Sameiningin - 01.02.1912, Qupperneq 4
356 koma sameiginlegu bœnahaldi á. En sagt mun verða: Öllum báttum voriun að því er snertir notkan tímans á degi liverjum þyrftum vér að breyta til þess að þetta gæti orðið. Það ræðr víst úr- slitum lijá mörgum. En liefir þú aldrei veitt því eftir- tekt, live greitt gengr að þoka þannig til um daglegar venjur, og bylta jafnvel g'jörvöllu j.yrirkomulagi lífsins við, er svo ber undir, að fyrirskipanir í þá átt koma frá lækni? 1 því skyni að bjarga lífi eða þótt aðeins sé til heilsubótar leggr læloiir einatt fyrir, að tekið sé uppá því eða því, sem algjörlega umturnar beimilisháttum. Engum dettr í hug að mótmæla. Allt, sem fyrir befir verið skipað, er gjört einsog að sjálfsögðu. Má þar sjá, að vér getum breytt venjum vorum og áformum til stórra muna, |)á er oss finnst það lífsnauðsyn. Svo er það, ef um heilsuna er að rœða, — það er að segja heilsu líkamans, sein í mesta lagi getr lialdizt fáein ár. En er þá ekki andlega beilsan, sem svo miklu lengri tími er ætlaðr, sú beilsa, sem meginþættir lífsins allir eru undir komnir, þess verð, að breytt sé til um daglegar venjur ? Vitanlega er ervitt að taka upp nýjan sið annan einsog þennan þarsem bans árum sarnan befir að engu leyti verið gætt, eða ef til vill um lieilan mannsaldr. Maðr nokkur, sem átti fjögur börn, öll yngri en tíu ára, sagði presti síniun, að liann vildi lieldr tafarlaust leggja fram fimm bundruð dollara en að hefja slík báttaskifti á beimili sínu. „En“ — bœtti bann við — „nú trúi eg því, að þetta sé skylda mín, og með hjálp guðs skulum við byrja.“ Iíólega og án alls yfirlætis sagði hann konu sinni og börnum frá þessum ásetningi sínum, og enda þótt það eina viku eða tvær kostaði talsverða á- reynslu, liélt liann þó teknum liætti þartil þetta varð eðlileg venja í því liúsi á hverjum degi. Einum tveim árum síðar könnuðust lijón þessi við það, að með bátta- skiftum þessum liefði sú brevting orðið, að þau liefði litið á lífið allt öðruvísi en áðr og nvr andi hefði úr því ráðið á beimili þeirra. Guð blessar ríkulega sérhvert beimili, þarsem svona löguð tilraun er í alvöru gjörð og benni þolinmóð-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Sameiningin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.