Sameiningin - 01.02.1912, Qupperneq 18

370
ús á hvíklardegi inní samkunduihús þeirra og kenndi. 22. Og
undruöust menn mjög kenning hans, því hann kenndi einsog
sá, er vald hefir, en ekki einsog frœöimennirnir. 23. Og jafn-
skjótt var í samkunduhúsi þeirra maðr nokkur, sem hafði ó-
hreinan anda; hann œpti, 24. og sagði: Hvað höfum vér sam-
an við þig að sælda, Jesús frá Nazaret? Ert þú kominn til að
tortíma oss? Eg veit, hver þú ert, hinn heilagi guðs. 29. Og
Jesús hastaði á hann og mælti: Þegi þú, og far útaf honum.
26. Þlá: skók 'hinn óhreini andi manninn, og rak upp hljóð mikið
og fór útaf honum. 27 Og allir urðu forviða, svo að þeir
spurðu hver annan og sögðu: Hvað er þetta? Ný kenning!
Með valdi s'kipar hann jafnvel hinum óhreinui öndum, og þeir
h'lýða 'honum. 28. Og orðrómrinn um hann harst þegar út
hvarvetna um allar nágranna-byggðirnar í Galíleu.
I-es: Ma;tt. 4, 18-22. — Minnistexti: Uppskeran er að
sönnu mikil, en verkamennirnir fáir; biðjið þvi herra uppsker-
unnar, að hann sendi verkainenn til uppskeru sinnar — Matt.
9> 37—38.
Kall Jesú: 14.—20. v. „Eftir að Jóhannes var fram seldr“
(14. v.) : Jesús sýnir hér varkárni — tíminn var enn ekki kom-
inn til þess, að hann yrði fram seldr. Lífið er dýrmæt gjöf,
sem vér eigum að varðveita eftir megni og nota samkvæmit guðs
vilja. Boðskaprinn hálfr þ„Gjörið iðran“J er tekinn úr gamla
testamentinu CEs. 55, 7, Jer. 3, 22, Esek. 14, 6 o.s.frv.j ; hinum
helmingnum J,,trúiö fagnaðarboðskapnum“J bœtir Jesús sjá’lfr
við. Ríki guðs var nálægt. konungrinn sjálfr mitt á meðal
þeirra. „Eylgið mér, og eg mun láta yðr verða mannaveiðara"
(14. v.J. Hverri skipan fylgir fyrinheit hjá Jesú. Áðr höfðu
þeir veitt fiska til að deyða þá; nú áttu þeir að veiða menn til að
gefa þeim líf. Hverskonar mannaveiðari Pétr varð sjáum vér
í Pos>t 2, 14-44. — Þeir yfirgáfu allt þsbr. Eúk. 5, 11). Sá, sem
vill fylgja Jesú, verðr að „yfirgefa allt“.
Kenning Jesú: 21. 22 v. Það, sem menn undruðust, var
það, að liann kenndi „einsog sá, er vald hefir“. Hann kenndi
einsog sá, er var hafinn yfir lögmálið og spámennina — þótt
hann ónýtti ekki boðskap gamla testamentisins.
Krafa Jesú: 23.-28. v. Það var einn maðr í samkundu-
húsinu, er sérstaklega þarfnaðist hjálpar Jesú—maðr, sem hafði
óhreinan anda, — og honum hjálpar Jesús. — Þessi öld hæðist
að sögunum um illa anda í guðspjöllunum, en hleypr svo eftir
andatrúar-tilraunum og öðrum þesskonar ósóma. Andinn ó-
hreini hefir húrrétta skoðun á persónu Jesú. Játning hans er
sönn (24. v.J. En hann er óvinr Jesú engu að síðr. Sönn tní