Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Blaðsíða 64
44
TIMARIT hJÓDRÆKNISTÉLAGS ÍSLENDINGA
liyggur hann, eins og Storm, að
Cape Breton laafi líklega verið
Kjalarnes. En þegar kemur að
Furðuströndum, vandast máliS.
Austurströndin á Nova Scotia,
eins og hún er nú, geti meS engu
móti isamrýmst því, sem segi um
FurSustrandir, en vel geti veriS,
aS hún hafi breyzt aS mun síSan
á 11. öld. Rannsóknir hafi sem
sé sýnt, aS austurströndin á Ame-
ríku fyrir norSan Massachusetts
'hafi risiS aS mun, sumstaSar, eins
og á Labrador, aS miklum mun, og
ef svo hefir veriS á Nova Scotia,
getur þaS hafa breytt talsvert út-
liti strandarinnar. Straumsey tel-
ur hann líklegt aS sé Grand Manan
eyjan og StraumsfjörSur Passa-
maquoddy fjörSurinn þar inn af.
Pví til stuSnings tilfærir hann aS-
allega hina miklu strauma og mis-
mun á flóSi og fjöru, sem eigi sér
staS í Fundy-flóanum. En eigi
menn aS taka söguna um vínberin
og hveitiS trúanlega, verSi aS leita
Hóps sunnar. Eftir 'því sem
liöfundur kveSst hafa komist næst,
hefir óræktaSur vínviSur varia
þróast norSar en Massacliusetts.
Um sjálfsána iliveitiS vill hann elck-
ert segja meS vissu, og erfitt sé
aS eiga viS lýsinguna á íbúum
landsins, en þó geti mörg einkenn-
in, sem tilfærS séu um Skrælingj-
ana, heimfærst upp á ýmsa Indí-
ánaflokka þar um slóSir. ErfiS-
ast af öllu muni þó aS finna Hóp
þar suSur frá, því aS hér liefir
ströndin sigiS aS mun á síSari
öldum og líti því alt öSruvísi út
en á dögum Þorfinns. Þó finst
honum freistandi aS geta þess til,
aS Hóp sé Mount Hope Bay, og
þykir honum þaS þó engin meS-
mæli meS tilgátunni, aS Rafn hafSi
komist áSur aS þoirri niSurstöSu
En hvar eru þá fjöllin í Hópi?
AriS 1914 kom út The voyatjes
of tlie Norsemen to America, eft-
ir William Ilovgaard, fyrrum for-
ingja í sjóliSi Dana og síSar pró-
fessor viS Fjöllistaskólann í Bos-
ton, og bróSur Hovgaards þess, er
eitt sinn var skipstjóri á “Thyru”
og mörgum Islendingum var aS
góSu kunnur. ÞaS er í fyrsta.
skifti aS si^lingafróður maSur
hefir ritaS ítarlega um máliS; ])ó
verður vart sagt, aS liann hafi gef-
iS nýjar skýringar á því eða opn-
aS nýja vegu til skilnings á ferS-
unum, sem menn geti alment fall-
ist á. Samt má taka það fram, að
hann bendir ú, aS efalaust muni
rétt sagt frá ferS Þorfinns upp
meS vesturströnd Grænlands jafn-
vel norSur fyrir VestribygS, því'
það sýni einmitt, hve atliugulir og
reyndir fornmenn liafi veriS í sjó-
ferðum og siglingum. IsbreiSan
liggur oft fyrir vesturströndinni á
vorin og fram eftir sumri norður
aS 63° n. br., en þar fyrir norðan
og alt upp aS 67° n.br. er aS miklu
leyti auður sjór. MeS því aS fara
svo norðarlega út í Baffínsflóann,
gat Þorfinnur búist viS, aS förin
gengi greiSar, aS hann losnaði viS
ísinn og aS liann hefSi strauma og
vind með sér suður eftir. Ilov-
gaard telur Grænlendinga þátt
jafn-áreiðanlegan og Eiríks sögu,
°g leggur því livorttveggja til
grundvallar fyrir rannsókn sinni.
Ilann telur upp þrjá möguleika, aS
því er snertir vínberin, hveitiS og
mösurinn. 1 fyrsta lagi kunni