Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Blaðsíða 121

ÞJÓÐRÆKNISSAMTÖK
101
því nær 30 manns að setjast aftur,
en fóru þó seinna um liaustið. Áð-
ur en farið var af stað, því löng
Lið varð eftir skipinu, liöfðu menn
nokkra fundi með sér, til þess að
ræða um, til hvaða staðar skyldi
fara. Öllum kom saman um, að
æskilegast væri að halda hópinn og
tvistrast sem minst, er vestur
kæmi, og reyna að mynda íslenzka
nýlendu. Nokkrir höfðu 'þá skrif-
að sig til Mihvaukee, og vildu eigi
þeirri ákvörðun breyta; aðrir
vildu fara til Nýja Skotlands og
enn nokkrir sem lengst inn í ó-
bygðir Yestur-Kanada.1) Loks
varð niðurstaðan sú, að farið
skyldi til Ontario í Canada. Þrír
menn voru kosnir til þess að vera
leiðtogar liópsins: Ólafur Ólafs-
son frá Espihóli í Eyjafirði, Frið-
jón Friðriksson frá Harðbak í
Þingeyjarsýslu, og Baldvin Iielga-
son frá Gröf á Vatnsnesi. í hópi
þessum var margt manna, er síð-
ar kemur við sögu Islendinga
vestan liafs: Kristinn skáld Stef-
ánsson læknis frá Egilsá Tómas-
sonar, Stephan G. Stephansson
skáld og foreldrar hans, Guðm.
Stefánsson og Guðbjörg Hannes-
dóttir frá Yíðimýranseli í Skaga-
firði; Baldvin L. Baldvinsson af
Akureyri (nú aðstoðar fylkisrit-
ari Manitoba), Niels Steingrímur
Þorláksson (prestur í Selkirk),
Sigurður J. Jóhannesson skáld
frá Manaskál í Húnavatnssýslu,
Árni Friðriksson frá Ilarðbak í
Þingeyjarsýslu, Jón Jónsson Bar-
dal frá Mjóadal í Bárðardal, Jón
Þórðarson frá Skeri við Eyja-
1) Ásg. V. Baldvinsson: Landnám ísl. I
Muskoka. Alm. 1900.
fjörð, Eiríkur Hjálmarsson Berg-
mann frá Laugalandi í Eyjafirði,
Ásgeir V. Baldvinsson frá Gröf á
Vatnsnesi og fleiri. Fóru nú
nokkrir til Mihvaulcee, sem ákveð-
ið var, en megin-hópurinn til Ont-
ario, til Rosseau bæjar við Mus-
koka. Myndaðist þar dálítil ís-
lenzk bygð upp með Rosseau-ánni,
er enn helzt við. Var þar sett póst-
hús og nefnt “Hökkla”. Nokkrir
munu þó hafa farið skjótlega frá
Rosseau til Mihvaukee, því þeirra
getur þar eigi löngu seinna. Til
Mihvaukee kom og Iþað sama sum-
ar Torfi Bjarnason, síðar skóla-
stjóri í Ólafsdal.
Fyrsta þjóðhátíð íslendinga
í Vesturheimi.
1 Milwaukee var nú þegar orðin
nokkur bygð Islendinga. Auk
þeirra, sem þegar eru taldir, flutt-
ust- enn vestur sumarið 1873: Jón
ritstj. Óiafsson, er flýja varð af
íslandi út úr málaþrefi við hin
dansk-sinnuðu yfirvöld í Reykja-
vík, og séra Jón Bjarnason, er til
prestsþjónustu réðst meðal Norð-
manna í Wisconsin. Varð nú Mil-
waukee einskonar liöfuðból Islend-
inga hér í þessari álfu. Árið 1874
voru liðin 1,000 ár frá upphafi ís-
landsbygðar. Var þessa atburð-
ar rækilega minst heima á ættjörð-
inni, heimsótti Ivristján konungur
ix. þjóðina og var staddur við
messu í dómkirkjunni 2. ág., og á
Þingvöllum þ. 5. Tóku nú Isiend-
ingar í Milwaukee sig saman um
að minnast þessa atburðar í sögu
þjóðarinnar með liátíðarkaldi hjá
sér. Er það fyrsta þjóðminning-
arhátíð íslenzk, er haldin hefir
4rltTH5L’C