Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1931, Qupperneq 137

ÁRSÞING
119
áður en þau væru tekin til greina. —
Flutti hann síðan sjálfur breyting-artil-
lögu við nefndarálitið ,er svo hljóðar:
“Heimilt skal forseta, í samráði við
stjórnarnefnd Þjóðræknisfélagsins, að
gera sérstaka samninga um inngöngu í
félagið, við félög Islendinga vestan hafs,
sem vinna að svipuðu markmiði og Þjóð-
ræknisfélagið. Þó skal þess ávalt gætt
i sambandi við slíka samninga, að
skerða ekki rétt einstaklinga innan fé-
lagsins, né heldur félagsheildarinnar.”
Á. P. Jóhannsson svaraði og færði rök
fyrir því, að nefndarálitið væri bein-
línis eftir stjórnarskránni. Færi tillaga
forseta i þá átt, að skerða réttindi deild-
anna. Væri með öllu óhugsandi, að láta
menn ganga inn í félagið með niður-
settu gjaldi.
J. Húnfjörð gerði grein fyrir því hvern-
ig þetta mál hefði komið fram. Sagði
hann frá félögum, er tilhneigingu hefðu
til að ganga í Þjóðræknisfélagið, en
teldu sig ekki eiga þess kost nú, með
því fyrirkomulagi, sem gilti.
Forseti varði breytingartillögu sína og
færði rök fyrir því, að hér væri opnað-
ur vegur til þess að ná fjölda manna
inn i félagið, ef á þessu væri haldið með
lempni og nærfærni.
J. P. Sólmundsson benti á, að ef
nefndarálitið væri samþykt, þá væri mái-
ið óþarflega flækt og gert erfiðara fyr-
ir með inngöngu. Mælti með breytingar-
tillögu forseta.
J. Húnfjörð taldi ekki gerlegt, að
ganga annan veg inn í félagið en ráð
væri fyrir gert í stjórnarskránni.
Högnv. Pétursson skýrði frá tilmælum
félagsins Vísir í Chicago, eða forráða-
mönnum þess. Væri vissa fyrir því, að
menn þar yfirleitt langaði til þess að
hafa samband við félagið, en treysti sér
ekki til þess, að hafa að öðru leyti not
af sambandinu sökum fjarlægðar. Um
almenn bckafélög væri enginn vandi 1
þessu sambandi. Mætti meta bókaeign
til peninga og reikna það sem tillag til
félagsins. Vildi hann að nefndin tæki
málið aftur til yfirvegunar.
Ari Magnússon mótmælti því, að
stjórnarnefndinni væri gefið slíkt vald,
sem fram á væri farið í tillögu forseta.
Þetta væri gerræði og hætta.
Mr. J. Jónatansson taldi þetta nokkurt
vandræðamál, en um peningahlið máls-
ins skifti engu. Mælti með breytingar-
tillögunni.
Var breytingartillagan borin upp til at-
kvæða og samþykt.
Guðm. Árnason flutti nefndarálit
Tímaritsnefndar:
Timaritsnefndin leyfir sér að leggja
fram eftirfylgjandi skýrslu:
1. Nefndin leyfir sér að leggja til, að
ársrit félagsins verði gefið út næstkom-
andi ár á sama hátt og verið hefir að
undanförnu.
2. Nefndin er þeirrar skoðunar, að
verð ritsins ætti að vera einn dollar fyr-
ir alla.
3. Nefndin leggur til að lagt verði
kapp á að birta í ritinu bréf og skilriki,
sem snerta landnám Islendinga hér i
landi, sem og félagsmál þeirra, þau er
verið geti lesendum til fróðleiks og
skemtunar, þó sé ekki gripið inn i það
verksvið, sem lýtur að landnámssögu-
ritun, þar sem það efni hefir verið nokk-
uð grandgæfilega tekið til meðferðar af
öðrum.
4. Nefndin er þeirrar skoðunar, að
ritið ætti að vera eins fjölbreytt og unt
er, og að ritgerðir, sem eru mjög óað-
gengilegar fyrir almenning, ættu síður
að vera birtar, nema ritstjórinn álíti
það ómissandi fyrir íslenzkar bókment-
ir og tungu.
5. Nefndin leggur til að stjórnarnefnd-
in ráði ritstjóra og sjái að öðru leyti um
útgáfu ritsins eins og að undanförnu.
Árni Eggertsson.
Guðmundur Árnason.
Sigurbjörg Johnson.
B. Dalman.
Ingvar Gíslason.
Rögnv. Pétursson og A. G. Magnússon
lögðu til, að nefndarálitið væri rætt lið
fyrir lið. Samþykt.
1. liður samþyktur með öllum at-
kvæðum.