Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2002, Qupperneq 10

Samvinna við TFÍ var með ágætum eins og ávallt áður og stóðu félögin saman að flestum
ráðstefnum og fundum. Samvinna við önnur félög var hafin. Þannig héldu félögin
ráðstefnu í samvinnu við félag hagfræði- og viðskiptafræðinga um fjármögnun stór-
framkvæmda og ráðstefna um einkafjármögnun bygginga var haldin í samvinnu við AÍ.
Gera má ráð fyrir aukinni samvinnu við A1 þar sem félagið hefur nú flutt skrifstofu sína
að Engjateigi 9.
Samvinna innan stjórnar og við deildir og starfshópa félagsins var með ágætum og
framkvæmdastjóri ásamt öðru starfsliði skilaði frábæru starfi. Vil ég þakka öllum þessum
aðilum samstarfið á árinu.
ÁVARP FORMANNS TFÍ
Jóhannes
Benediktsson
formaðurTFÍ
2001-2002
í sögu tæknifræði á íslandi og TFÍ, sem nú er verið að skrifa sem hluta
úr ritröðinni Iðnsaga íslendinga, segir að ísland hafi verið vanþróað
sveitaþjóðfélag fram á 20 öld. Verkmenning í höfuðatvinnugreinunum
landbúnaði og sjávarútvegi hafi verið frumstæð og í grundvallar-
atriðum lítt frábrugðin því sem tíðkast hafði á fyrstu öldum byggðar.
Samgöngur voru afar erfiðar þar sem vega- og brúargerð hafði nánast
ekkert verið sinnt. Hestar og vagnar voru einu samgöngutæki lands-
manna, auk fáeinna ferja yfir vatnsföll. Hafnir og vitar voru hvergi þar
sem fábrotnar trébryggjur þóttu munaður. A þessum tíma var skilningur
á mikilvægi verklegrar þekkingar ekki mikill á landinu og menn höfðu um aldir komist
af með heimafengið verksvit. Langskólagengnir menn, sem þóttust geta sagt bændum og
vinnufólki til um smíðar og framkvæmdir, voru tortryggðir og áttu erfitt uppdráttar.
Þessi rómantíska þjóðháttarlýsing eins og einhverjir myndu eflaust vilja kalla á ekki við
í dag og eiga tæknifræðingar stóran þátt í að svo er ekki. Tæknifræðingar koma víða við
í atvinnulífinu, bæði sem frumkvöðlar eða sem þátttakendur í stærra teymi. Sé horft til
félagsmanna TFÍ og dreifingu þeirra eftir tegundum vinnustaða má skipta þeim í nærri
fjóra jafnstóra hópa. Þeir eru ráðgjafastofur, verslun og þjónusta, ríki og sveitarfélög og
iðnaður. Þróun undanfarinna ára hefur verið sú að sífellt fleiri starfa við verslun og
þjónustu og í hinum ýmsum iðngreinum. Þessi aukna fjölbreytni styrkir starfsumhverfið
og gerir tæknifræðingum auðveldara að takast á við nýjar áherslur og hagsveiflur í
atvinnulífi og tækniþróun.
Menntamál tæknifræðinga tóku nýja stefnu við stofnun Tækniháskóla íslands sumarið
2002. Undirbúningsferlið að stofnun skólans var bæði langt og strangt þar sem reyndi
mikið á samstöðu nemenda og kennara Tækniskóla íslands. Aðkoma TFI var nokkur að
þeirri undirbúningsvinnu og er það von mín að sú vinna og fleiri aðila eigi eftir að skila
sér inn í skólann með nýrri framtíðarsýn. Um 265 nemendur voru skráðir í tæknifræði á
haustmisseri 2002 og er það um 75% aukning frá árinu 1998 og 25% frá árinu áður. Þá er
sérstaklega ánægjulegt að nú verður kennt til lokaprófs í rafmagnstæknifræði við
skólann. Sérstaða Tækniskólans og nemendasamsetning hans hefur haldist nokkuð í
áranna rás. Við greiningu á félagsmönnum TFÍ má sjá að meðalaldur útskrifaðra
tæknifræðinga hefur hækkað á liðnum áratugum um 4 ár og er nú rúm 30 ár hjá þeim
sem lokið hafa sveinsprófi en tæp 28 ár hjá stúdentum. Hlutfall stúdenta er um 40% og
fer vaxandi. Nokkur hópur tæknifræðinga lýkur síðan mastersnámi og taka þá flestir
hverjir upp starfsheitið verkfræðingur, og er það nokkuð sem TFI þarf að huga að.
Rekstur skrifstofu TFI í samvinnu við VFÍ á Engjateigi 9 hefur gengið vel og er félaginu
farsæll. I félaginu eru tæplega 900 tæknifræðingar sem eru rúmlega 70% þeirra íslendinga
sem lokið hafa prófi í tæknifræði. Þessi fjöldi gerir það að verkum að innan félagsins er
6 | Á r b ó k VFl/TFl 2002