Harpan - 01.12.1937, Blaðsíða 26
H A R P A N
brotin og datt strax í hug, að
bolakálfurinn væri nú í vand-
ræðum.
Hún öskraði nú svo hátt,
sem hún gat, á hjálp: ,,Mö-
mö - hvar-hvar?“ Bolapabbi
heyrði til hennar og vissi, að
eitthvað var að. Hann öskr-
aði á móti með sinni þrumu-
sterku rödd: „Komdu, k-o-m-
d-u!“
Bóndinn heyrði til þeirra op^
kom til að sjá, hvað á seiði(
væri. Litli bolakálfurinn horf-
inn úr haganum, girðingin
brotin og klaufaför yfir akur-
inn. Og er hann svo heyrði
óirinn af ,,Ma-ma-ma“, vissi
hann, hvað skeð hafði. Hann
náði strax í húskarla sína og
sagði: ,,Ég hygg, að litli þorp-
arinn sé búinn að setja sig í
fenið. Náið í bönd og tré“.
Síðan stökk hann á bak Blesa
og fór sem mest mátfi hann
yíir að feninu og húskarlarnir
á eftir. Pað mátti ekki seinna
vera. Pað stóð ekki ann-
að upp úr af litla bolakálfin-
um en haus og hali.
Með triám og böndum tókst
þeim að lyfta honum, og með
aðstoð Blesa, gátu þeir loks
dregið hann upp úr og bjarg-
að honum frá ömurlegum
dauða. Leðjan var hreinsuð
af honum, og síðan rölti
hann þunglamalega, grönnum,
skjálfandi fótum heim til móð-
ur sinnar. Hún sleikti hann
152
allan hlýrri tungu, þar til úr
honum var mesti hrollurinn,
þá sagði hún: ,,Ég vona nú,
að þú látir þér þetta að kenn-
ingu verða, sonur sæll, og
verðir framvepis gæíinn og
stilltur bolakálfur“.
— Og hann varð það.
Þýtt.
Mart. Magnússon.
Kennarinn var gamall pipar-
sveinn og eftirlætisstarf hans var
að kenna biblíusögur. Hann
kenndi þessa námsgrein seint og
snemma, þangað til lærisveinunum
tók að leiðast þetta, og ákváðu, að
gera honum dálítinn grikk. Peir
tóku biblíuna hans og límdu sam-
an nokkur blöð í henni, einmitt
þar, senr kennarinn ætlaði að
byrja daginn eftir.
í næsta biblíutíma byrjaði kenn-
arinn neðarlega á blaðsíðu og
fletti síðan við. Upphaf ritningar-
greinarinnar var um konu Lots,
en áframhaldið um örkina. Grein-
in hljóðaði þannig:
— Kona Lots var (flettir við)
300 álna löng, 30 álna breið og
bikuð utan og innan.
Kennarinn sat sem steini lost-
inn góða stund. Að lokum sagði
hann:
Nú hefi ég lesið biblíuna í
30 ár, en aldrei rekizt á þessa ritn-
ingargrein fyr. Annars sannar
þetta, hve ógurlig konan getur
verið.