Harpan

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat

Harpan - 01.12.1937, Qupperneq 26

Harpan - 01.12.1937, Qupperneq 26
H A R P A N brotin og datt strax í hug, að bolakálfurinn væri nú í vand- ræðum. Hún öskraði nú svo hátt, sem hún gat, á hjálp: ,,Mö- mö - hvar-hvar?“ Bolapabbi heyrði til hennar og vissi, að eitthvað var að. Hann öskr- aði á móti með sinni þrumu- sterku rödd: „Komdu, k-o-m- d-u!“ Bóndinn heyrði til þeirra op^ kom til að sjá, hvað á seiði( væri. Litli bolakálfurinn horf- inn úr haganum, girðingin brotin og klaufaför yfir akur- inn. Og er hann svo heyrði óirinn af ,,Ma-ma-ma“, vissi hann, hvað skeð hafði. Hann náði strax í húskarla sína og sagði: ,,Ég hygg, að litli þorp- arinn sé búinn að setja sig í fenið. Náið í bönd og tré“. Síðan stökk hann á bak Blesa og fór sem mest mátfi hann yíir að feninu og húskarlarnir á eftir. Pað mátti ekki seinna vera. Pað stóð ekki ann- að upp úr af litla bolakálfin- um en haus og hali. Með triám og böndum tókst þeim að lyfta honum, og með aðstoð Blesa, gátu þeir loks dregið hann upp úr og bjarg- að honum frá ömurlegum dauða. Leðjan var hreinsuð af honum, og síðan rölti hann þunglamalega, grönnum, skjálfandi fótum heim til móð- ur sinnar. Hún sleikti hann 152 allan hlýrri tungu, þar til úr honum var mesti hrollurinn, þá sagði hún: ,,Ég vona nú, að þú látir þér þetta að kenn- ingu verða, sonur sæll, og verðir framvepis gæíinn og stilltur bolakálfur“. — Og hann varð það. Þýtt. Mart. Magnússon. Kennarinn var gamall pipar- sveinn og eftirlætisstarf hans var að kenna biblíusögur. Hann kenndi þessa námsgrein seint og snemma, þangað til lærisveinunum tók að leiðast þetta, og ákváðu, að gera honum dálítinn grikk. Peir tóku biblíuna hans og límdu sam- an nokkur blöð í henni, einmitt þar, senr kennarinn ætlaði að byrja daginn eftir. í næsta biblíutíma byrjaði kenn- arinn neðarlega á blaðsíðu og fletti síðan við. Upphaf ritningar- greinarinnar var um konu Lots, en áframhaldið um örkina. Grein- in hljóðaði þannig: — Kona Lots var (flettir við) 300 álna löng, 30 álna breið og bikuð utan og innan. Kennarinn sat sem steini lost- inn góða stund. Að lokum sagði hann: Nú hefi ég lesið biblíuna í 30 ár, en aldrei rekizt á þessa ritn- ingargrein fyr. Annars sannar þetta, hve ógurlig konan getur verið.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Harpan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Harpan
https://timarit.is/publication/916

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.