Harpan - 01.12.1937, Síða 52

H A R
svoddan dansfífl. Mundir þú nú
eftir að kaupa þetta, sem ég bað
þig um?
— Nei, því hefi ég víst alveg
gleymt.
— Já, það var eftir þér, öllu
þarftu að gleyma.
— Það verður nú að liafa það,
ekki fer ég aftur. En hvernig hef-
ir það nú gengið í sveitinni?
— Það hefir gengið vel. Það er
búið að láta niður kartöflurnar,
bera á túnið og margt fleira.
— Jæja, þá erum við nú komn-
ir heim. Við höfum verið fljótir,
— við erum líka á fjörugum hesí-
um.
Ketill Ingimarsson, 13 ára.
Hrunamannaskóli.
Afmfrlirdagur brúðunnar minnar.
Brúðan mín heitir Lóa. Hún á
afmæli sama dag og ég, 4. febr-
úar. Mér var gefin hún á afmælis-
inn árið 1934. Ég held ákaflega
mikið upp á hana. Þegar brúðan
mín var þriggja ára, var henni
gefin lítil kommóða úr eldspýtu-
stokkum. Skúffurnar í henni voru
ijcrar. í hvcrri þeirra voru ein-
hverjir hlutir. Svo var henni gef-
in kápa og húfa. Veizla var heil-
mikil. Ég á bollastell, sem baðs-
fólkið drakk úr. Náttúrlega var
þetta ekki eins og boð hjá full-
orðna fólkinu, heldur bara svona
eins og venjulega, þegar við erum
178
P A N
að leika okkur, með eigin búslóð
okar. Brúðan mín á lítið rúm,
sem ég fékk líka í afmælisgjöf.
Hún á heilmikið af fötum. Einu
sinni átti hún peysuföt, en nú eru
þau orðin ónýt. Hún er búin að
vera svo mikið: í þeim. Ég er að
liugsa um, að búa til önnur *á
hana, mér finnst hún svo lagleg í
peysufötum. Og náttúrlega var
hún með skotthúfu, því að hún
verður að fylgja peysufötunum.
Sigrún Tómasdóttir, 13 ára.
Hrunamannaskóli.
pað, sem ég myndi gera, éf ég
gæti óskað mér alls.
Ef ég gæti óskað mér hvers,
sem mig langaði til, þá myndi
ég óska mér, að ég ætti falleg
föt og fallega brúðu og föt á
hana. Svo myndi ég óska, að ég
væri með þykkt og langt hár,
og svo myndi ég óska, að ég ætti
slæðu, sem ég gæti flogið á, hvert
sem ég vildi. Þá myndi ég alltaf
fljúga á slæðunni í skólann. Svo
myndi ég óska, að ég ætti hvít-
an hest, og að hann væri alveg
mátulega viljugur handa mér.
Svo myndi ég óska, að ég ætti
bláan kött og bláan kjól og svo
myndi ég óska, að ég ætti munn-
hörpu, og kynni að spila á hana.
Inga Jóna Ingimarsdóttir, 12 ára
Hrunamannaskóla.