Fréttablaðið - 01.12.2012, Qupperneq 124

1. desember 2012 LAUGARDAGUR| MENNING | 96
Kristján Hjálmarsson blaðamaður
og Salbjörg Rita Jónsdóttir hönn-
uður sendu nýverið frá sér bók-
ina Flóðhesturinn sem vildi sjá
rassinn á sér. Kristján er höfund-
ur sögunnar, sem ætluð er yngri
börnum, en Salbjörg gerði mynd-
irnar.
„Kristján skrifaði söguna fyrir
börnin sín og hafði svo samband
við mig og bað mig um að teikna
myndirnar. Þetta var árið 2007
þannig að það er óhætt að segja að
við höfum tekið góðan tíma í verk-
ið,“ segir Salbjörg og hlær.
„Við unnum að bókinni í róleg-
heitum meðfram annarri vinnu og
stefnan var sett á útgáfu. En það
var ekki fyrr en frænka okkar,
Ólöf María Jóhannsdóttir, gekk
til liðs við okkur að bókin varð að
veruleika. Hún hjálpaði okkur við
framkvæmdina.“
Kristján, Salbjörg og Ólöf eru
systkinabörn, amma þeirra og afi,
Salbjörg Magnúsdóttir og Kristján
Andrésson, bjuggu á Vörðustíg 7
í Hafnarfirði í húsi sem enn er í
eigu fjölskyldunnar og nokkurs
konar ættaróðal. Þannig kviknaði
hugmyndin að nafninu á útgáfufé-
laginu sem frændsystkinin settu á
laggirnar til þess að gefa bókina
út, Vörðustígsútgáfan.
Salbjörg segir skemmtilegt að
standa í útgáfu bókarinnar en tölu-
vert mikla vinnu. „Við stöndum í
öllum útréttingum sjálf, dreifum í
búðir og þar fram eftir götunum.“
Frændsystkin gefa út
fl óðhestasögu
Kristján Hjálmarsson og Salbjörg Rita Jónsdóttir eru höfundar bókarinnar.
GÁFU ÚT BÓK UM FLÓÐHEST Salbjörg Rita Jónsdóttir og Kristján Hjálmarsson
ásamt syni Salbjargar, Jóhanni Glóa Péturssyni, sem hefur gaman af flóðhestabókin-
ni og les hana gjarnan fyrir yngri bróður sinn. FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR
BÆKUR ★★★★★
Stuð vors lands
Dr. Gunni
SÖGUR ÚTGÁFA
Stuð vors lands ber undirtitilinn
Saga dægurtónlistar á Íslandi.
Hvorki meira né minna. Það er
því ljóst að hátt var reitt til höggs
hjá höfundi bókarinnar og útgáfu.
Skemmst er að segja frá því að
ekkert klámhögg er hér á ferð,
heldur hið glæsilegasta yfirlitsrit.
Dr. Gunni hefur á síðustu árum
(áratugum?) viðað að sér miklum
fróðleik um tónlistarlíf á Íslandi.
Um það bera spurningaþættirnir
og spilið Popppunktur gott vitni og
bókin Eru ekki allir í stuði? Sú bók
hafði undirtitilinn Rokk á Íslandi
á síðustu öld en í bók þeirri sem
hér er til umfjöllunar hefur sjón-
deildarhringurinn heldur betur
verið útvíkkaður, bæði í tíma og
umfjöllunarefni.
Það segir sig sjálft að ein bók,
þó mikil sé að vöxtum, rúmar ekki
alla sögu dægurtónlistar á Íslandi.
Hér gildir því hið sama og í öllum
öðrum yfirlitsritum; það þarf að
velja og hafna þegar kemur að
umfjöllunarefni. Efalaust finnst
einhverjum of mikið gert úr sumu
og öðrum að umfjöllum skorti um
eitthvað annað (skortur á umfjöll-
un um Syni Raspútíns er til að
mynda æpandi að mati gagnrýn-
anda). Þannig er það einfaldlega
alltaf þegar kemur að yfirlitsrit-
um, hvort sem þau fjalla um sagn-
fræði, myndlist, atburði líðandi
stundar eða tónlist.
Dr. Gunni hefur unnið þrekvirki
með þessari bók. Hann hefur skrif-
að læsilegt, skemmtilegt og fræð-
andi rit um íslenska tónlist, frá
19. öld til okkar daga. Hann reyn-
ir ekkert að setja sig í hátíðlegar
stellingar, skrifar áfram sinn stíl
sem er vel.
Bókin er hin glæsilegasta og
fjölmargar ljósmyndir prýða hana.
Það er nauðsynlegt í svona bók,
færir lesandanum sýn inn í tíðar-
andann og svo má ekki gleyma
því að tónlistarmenn hafa alla tíð
lagt nokkuð upp úr útliti. Skiptir
þá engu hvort um er að ræða
sparifataklædda nikkuleikara
eða ofurpródúseraða Sigur
Rós. Á stöku stað er aðeins
of vel lagt í myndir sem
standa ekki alveg undir því
að vera blásnar jafn mikið
upp og hér er gert. Það er
hins vegar smáatriði.
Sérstaklega verður að minnast
á útlit bókarinnar, en öll umgjörð
hennar er hin glæsilegasta. Stíl-
hreinni bók í líki 33 snúninga
hljómplötu er brugðið inn í kassa
og kjölurinn er hreint listaverk
sem sýnir kili á hljómplötum og
vekur skemmtilegar nostalgíutil-
finningar. Gott ef maður sér ekki
eftir að hafa gefið plötusafnið sitt.
Hér er því vandað sérstaklega
vel til allra verka og í raun vekur
furðu að kápa bókarinnar skuli
ekki vera ofarlega á listum yfir
bestu kápur þessara jóla.
Stuð vors lands er fyrst og
fremst skemmtileg. Fyrir tón-
listarnörda geymir hún gríðar-
legan fróðleik dreginn saman á
einn stað. Það er hægt að setjast
með hana niður og lesa spjaldanna
á milli og fá tilfinningu fyrir því
hvernig tónlistin varð almanna-
eign.
Um leið er hún sérstaklega hent-
ug til að grípa niður í hvenær sem
færi gefst. Lesa um Roof Tops eða
MA-kvartettinn á meðan beðið er
eftir því að eggin sjóði, konan máli
sig, kallinn klippi nefhárin, eða
hvað það nú er sem fólk hinkr-
ar eftir hverju sinni.
Stuð vors lands er hvalreki
á fjörur allra unnenda tónlist-
ar og hinna sem finnst gaman
að glugga í fallegar bækur. Þá
ættu þeir sem hafa haldið upp á
einhverja þeirra fjölmörgu tón-
listarmanna sem um er fjallað
að fjárfesta í bókinni. Sem sagt,
allir. Kolbeinn Óttarsson Proppé
NIÐURSTAÐA: Vandað og vel unnið
yfirlitsrit yfir íslenska tónlist. Sérstak-
lega skemmtileg bók.
Vér lofum þitt heilaga, heilaga stuð!
MÍNUS Fjöldi mynda prýðir bókina sem gefur lesendum innsýn í tíðarandann.