Heimilisritið - 01.02.1944, Qupperneq 6

hennar Moore gömlu og til lvf-
salafrúarinnar. Og svo getur vel
verið að ég fái mér hund til
skemmtunar".
..Jahá. Hvolp! Þá verðurðu ekki
einmana, Vera, er það?"
Vera hló.
..Mér þykir þú vera farin að
hugsa vel um mig, Feliciaj Flýttu
þér nú að tína eggin í körfuna fyr-
ir hana Maggie!“
Þegar Felicia var'búin að fá
Maggie eggin, ldjóp hún upp, til
þess að þvo sér um hendurnar áð-
ur en hún drykki síðdegisteið. Hún
gekk fram hjá herbergi Veru.
Dyrnar voru' opnar og hún sá að
Vera stóð og virti fyrir sér
mynd af nngum og fríðum manni.
Vera var alltaf svo hrygg í bragði
þegar lnin horfði á þessa mynd.
Það var myndin af Dick, þeim sem
hún hafði <etlað að giftast .... en
mamma Feliciu hafði sagt henni
að hann hefði hrapað í flugvél,
skömmu fyrir giftinguna, og dáið.
Vera hafði víst ekki sagt alveg
satt .... Felicia var nú sannfærð
um að Vera væri einmana. hvað
sem hún sagði.
„Einmana verzlunarmaður",
tautaði hún á meðan hún ]>voði
sér, „ætli hann sé ekki góður . ... “
Þegar búið var að drekka teið.
hljóp Felicia fram í eldhús og tók
blaðið, sem Maggie hafði verið að
lesa í. Hún hélt á því upp í gesta-
herbergið. sem hún svaf í á meðaa
hún dvaldi hjá Veru.
Xú var um að gera að finna
skrifpappír. Hún átti engan og
þorði ekki að rífa blað úr stíla-
bókinni. En hún geymdi fallegan
ljósrauðan pappír. utan af súkku-
laði. sem Vera hafði gefið henni
um daginn .... hann hlaut að vera
alveg t'ilvalinn. Að vísu hafði hún
ekkert umslag, en það var vel
hægt að brjóta blaðið laglega sam-
aii svo að það líktist umslagi.
En samt var alls ekki auðvelt
að skrifa einmanalegum verzlun-
armanni bréf. og það án þess að
þekkja hann. En hún hafði dálitia
æfingu, því að hún hafði skrifað
foreldrum sínum mörg bréf. Von
bráðar var bréfið því tilbúið.
Kæri einmanalegi verzlunarmað-
ur!
Fj/rst þú erl einmana inátt þú
til að heimsœkja stúlkíi. sem líka
er einmcrna. ef þú vilt gjöra svo
vel.
Vera Jerson.
Nei. það mátti víst varla skrifa
nafnið hennar Veru undir .... svo
að hún strikaði það út og skrifaði
í staðinn: Einmana stúlka.
Það var heppni, að það skyldi
vera póstkassi við liliðina á búð-
inni, sem'þær verzluðu við. Felicia
var viss um að Maggie myndi
senda hana þangað fyrir' lokun ....
þá var auðvelt að láta bréfið í
póstkassann.
4
HEIMILISRITIÐ