Heimilisritið - 01.02.1944, Blaðsíða 49

Heimilisritið - 01.02.1944, Blaðsíða 49
FRAMHALDSSAGA DAUÐINN BROSI EFTIR PHILIP KETCHUM ÁGRIP AF FORSÖGU CAROL ADAMS og JIM WORTHING- TOX |>ekktust vel í uppvexti og trúlof- iiðust skömmu áður en liann fór til Braz- ilíu, eftir margra ára skóianám fjarri Car- ol. Þau voru því nær hætt að skrifast á, jægar Jim kom aftur frá Brasiliu eftir fimm ára fjarveru |>ar. En Carol sá von bráðar, að komumaður var tvífari liins rétta Jims, svikari, sem ætlaði sér að komast yfir arf lians, sem nam vfir milljón dollurum. Hún lét þetta uppskátt við hann og næstu nótt er reynt að ráða hana af döguni. BILL LUDLOW, sem leigir í sama lnisi og hún, kemur henni til hjálpar. án jæss að ná árásarmanninum. Daginn eftir fylgir hann henni til vinhustaðarins. en j>eim er veitt eftirför og sleppa nauðulega undan. Þau leita hælis hjá vinafólki Bills. PETE og BOBBIE MOORE. sem búa utan við borgina og taka jieim opnum örmum. Bill skreppur aftur inn í borgina og biður j>rjá einkalögregluspæjara að njósna um Wor- thington. Hann gekk inn í símklefa fyrir almenning og hringdi heim til Worthingtons. — Karlmannsrödd kom í símann. „Er Worthington heima?" spurði Bill. „Nei, því miður. Ilann er ekki heima sem stendur. Get ég skilað nokkru?“ Bill glotti. ,,Já, vissulega getið þér tekið skilaboð til hans. Þetta er Samuel Rosenfeld, Takið þér eft- ir? Ég tala frá Chicago“. „Ég heyri, Rosenfeld“. „Gott. — Vilduð þér skila til Worthingtons, að konan hans sé stödd hérna á skrifstofunni minni, og að hún vilji ekki semja við hann á þeim grundvelli, sem hann óskaði eftir í Brasilíu. Við komum i heim- sókn til hans nú á næstunni og krefjumst réttar konunnar með góðu eða vondu. Haldið þér, að þér munið þetta?“ Það var þögn andartak. Svo var svarað: „Já, Rosenfeld, ég hef skrif- að skilaboðin niður hjá mér“. Bill hló eins hryssingslega og honum var unnt. Svo kastaði hann kveðju á þann, sem svarað hafði í símann. Nú var taugastríðið komið í algleyming. — Ef til vill hafði Worthington- tekizt að kynna sér sitt af hverju viðvíkjandi æVi mannsins, sem hann þóttist vera. HEÍMXUSRITIB 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.