Heimilisritið - 01.02.1944, Blaðsíða 27

raér tveim höndum, en ég hafði
allt of nauraan tíma til að dvelja
hjá þeim. Þeir eru ólmir í skrifstof-
unni að ég hverfi undir eins til
Berlínar vegna Abyssiníumálanna.
Dosch á að fara til Rómar, og ég
á að stjórna fréttastofunni.
Berlín, 4. október.
Mussolini hefur hafið styrjöld í
Abyssiníu. Samkvæmt tilkynningu
ítala fóru hersveitir þeirra yfir
landamærin í gær, til þess að
„hnekkja sífelldri áleitni og ógnun-
um Abyssiníumanna". Herrarnir í
Wilhelmstrasse leika við hvern
sinn fingur. Annaðhvort hleypir
Mussolini ofan í og flækist svo í
þessari Afríkustyrjöld, að hann
veikir stórlega aðstöðu sína í Evr-
ópu, og þá getur Hitler gleypt
Austurríki, sém Mussolini hefur
hingað til verndað, eða hann sigrar
í trássi við Breta og Frakka. Að
því búnu verður hann albúinn þess
að taka höndum saman við Hitler
gegn Vesturveldunum. Hitler
græðir, hvernig sem fer. Þjóða-
bandalagið hefur verið hörmuleg
•hryggðarmynd. Það drepst, ef því
mistekst nú eftir Mansjúríuupp-
gjöfina. Þeir eru að tala um refsi-
aðgerðir í Genf. Það er síðasta
vonin.
Berlín, 30. desember.
Dodd fékk okkur í dag á fund
sinn til viðtals við William Phill-
ipp, aðstoðarráðherra, sem er í
■ heimsókn hér. Við spurðum hann,
hvað Bandaríkjastjórnin myndi
taka fil bragðs, ef nazistar rækju
okkur úr landi. „Ekkert“, svaraði
hann hreinskilnislega. Við héldum
því fram, að ef þýzka stjórnin vissi,
að fyrir hvern amerískan. frétta-
ritara, sem nazistar rækju úr landi.
ýrði einn þýzkur blaðamaður út-
lægur ger úr Bandaríkjunum,
mvndu nazistar éf til vill hugsa sig
tvisvar um, áður en þeir spörkuðu
í okkur. En sendiráðsritarinn svar-
aði, að ráðuneytið brysti laga-
heimild til slíkra aðgerða. Ágætt
dæmi um einn veikleika lýðræðis-
ins okkar.
Berlín, 4. janúar 193C.
Kvöldblöðin, einkum Börsen
Zeitung og Angriff, eru gröm út af
fordæmingu Roösevelts á einræði
og ofbeldi. sem auðsjáanlega var
fyrst og fremst beint gegn Musso-
lini, en Þjóðverjar áttu líka sína
sneið. — Meðal annara orða, ég
gleymdi að geta eins. X við Börsen
Zeitung verður ekki tekinn af lífi.
Dauðadómnum var breytt í ævi-
iangt fangelsi. Sök hans var sú, að
stöku sinnum sá hann um, að við
fengjum afrit af hinum daglegu
leynskipunum Göbbels til blað-
anna. Það var lærdómsrík lesning.
Daglega bauð hann að berja niður
tiltekin sannindi og setja í staðinn
ákveðna lygi. Ég hef heyrt, að
HEIMILISRITIÐ
25