Heimilisritið - 01.02.1944, Síða 16

kaupsýslúmenn. seni höfðu gert
sér glaðan dag.
„Þessi frakkalausi er Lewis
Enston". sagði Kestry. sem alla
þekkti. „Hann er einn af stórkörl-
unum í Wall Street“.
„En hinir tveir?“ spurði Andy,
ekki sérlega forvitinn.
„Þeir eru líka kauphallarbrask-
arar, en ekki í cins miklum met-
orðum. Edward Costello — sá hái
og hinn heitir Jules Hammel. Ef
við ættum að hafa allan glæpalýð-
inn í þeirri starfsgrein í mynda-
safninu okkar, þyrftum við að
stækka lögregluskrifstofurnar“. —
Kestry flutti vindilinn yfir í hitt
munnvikið. „Eg myndi heldur
vilja láta sjá mig á götu með heið-
virðum stórglæpamanni en með
nokkrum þessara guðníðinga“,
sagði hann að lokum.
Andy Herrick virti þremenning-
ana fyrir sér með vaxandi athygli.
„Þig skiljið mig þá, strákar",
sagði Enston þvöglumæltur og
studdi sig við gesti sína, til þess
að halda jafnvæginu. „Þetta er
bissness. Ég er alls ekki harð-
brjósta. Ég er góður konunni
minni, börnunum mínum og öllum
mönnum. Og ef ég get hjálpað eitt-
hvað upp á sakirnar hjá ykkur, þá
skuluð þið í öllum bænum ekki
liggja á því“.
„Þetta er þér líkt, Lewis“,
muldraði Hammel glaseygður.
„Er ekki bezt að við borðum
saman hádegismat á þriðjudag-
inn“, sagði Costello. „Hver veit
nema við konnim þá með eitthvað,
sem þú færö álniga á".
„Allt í lagi", sagði Enston. „Á
þriðjudaginn".
„Gleymdu ekki gjöfunum til
krakkanna“, sagði Hammel.
„Nei, það skaltu ekki vera
hræddur um“. Enston kreppti
hnefann þannig, að vísifingurinn
vísaði beint fram og þumalfingur-
inn upp í loftið. Svo miðaði hann
á Hammel.
„Upp með hendurnar!" sagði
hann. Svo skellihlógu þeir allir.
Þeir kvöddust við dvrnar með
innilegu handabandi og slóu á öxl-
ina hver á öðrum í bróðerni. Ens-
ton gekk riðandi að lyftunni.
Kestry beit vonskulega í vindil-
inn.
„Býr hann hérna?“ spurði Andy.
„Hann leigir hérna íbúð“, sagði
Kestry. „Hann hefur alla þakliæð-
ina og aðgang að þaksvölunum.
Það kostar hann hvorki meira né
minna en fjörutíu þúsund dollara
á ári. Hann hefur heilan flokk af
féglæframönnum í þjónustu sinni,
sem útvega honum peninga. Ef ég
segði yður nokkur dæmi af þeim
brögðum, sem þessar blóðsugur
beita, mynduð þér segja mig
ljúga“.
Þeir stóðu þarna litla stund á
meðan Kestry sagði nokkur sögu-
ágrip, sem ekki voru fésýslumönn-
14
HEIMILISRITIÐ