Heimilisritið - 01.02.1944, Qupperneq 40

Telurðu kjark úr börnum?
BARNIÐ var að reyna að kom-
ast yfir girðingu úr timbri, til
þess að ná í rauða boltann sinn.
Girðingin var lág, en bamið var
ekki heldur hátt í loftinu. >að
var örfárra hundraða daga gam-
alt, kunni fáein orð og hafði
iitla lífsreynslu.
Ég hljóp til og ætlaði að
hjálpa litla stúfnum mínum, en
móðir hans aftraði mér frá því.
„Lofaðu honum að glíma við
það einum“, sagði hún blíðlega,
„En girðingin er alltof há fyrir
hann“.
„Já, það sjáum við bæði, en
ekki hann“, svaraði hún. ,,Það
dásamlega í fari barna, er ein-
mitt, að þau þreytast aldrei á
því að glíma við óviðráðanleg
viðfangsefni og tekst stundum
að sigrast á þeim. Þau biðja
grátandi um að fá tunglið, og ef
til vill mun sá dagur renna upp“,
sagði hún og brosti lítið eitt,
„þegar einhverju þeirra tekst að
ná því“.
Á meðan við vorum að tala
saman hafði litli kúturinn borið
lítinn stól, sem hann átti, að
girðingunni og klifrað upp á
hann, En hann komst að raun
um að stóllinn var ekki nógu hár,
svo að hann náði í smákassa og
lét hann upp á stólinn. Síðan
klöngraðist hann með miklum
bægslagangi upp á allt saman,
tókst að komast upp á girðing-
una, vóg þar salt litla stund,
rjóður og móður, lét sig svo falla
hiður í hinn garðinn og greip
boltann sinn sigri hrósandi.
Girðingin var of há fyrir hann
en hann vissi það ekki.
Frank Moseley.
--★---
SKOPSÖGUR UM
BERNHARD SHAW
Það var verið að sýna eitt af leikritum
Bernhards £>haw. Eftir sýninguna kom
Shaw fram til þess að þakka hinar ágætu
viðtökur gestanna. A efstu svölum sat per-
visinn náungi, sem flautaði og lét öllum
illum látum. Sliaw lyfti annarri liöndinni
og áhorfendurnir liættu að' klappa. Hann
leit upp á svalirnar, liorfði á óánægða
manninn og sagði:
— Kæri vinur. Eg hef nákvæmlega samu
álit á leiknum og þér. En hvað getum við
tveir áorkað gegn svona mörgum?
★
Bernhard Shaw var eitt sinn gestur í
kvöldveizlu. Lélegur fiðluleikari var fenginn
til þess að leika nokkur lög fyrir gestina.
Húsmóðirin spurði Shaw. livernig lionum
líkaði við fiðluleikarann.
— Hann minnir mig á Paderewski, svar-
aði Shaw.
— Paderewski? Hvað eigið ]>ér við?
Hann er ekki fiðluleikari.
— Það er einmitt þess vegna, sem hann
minnir mig á Paderewski.
38
HEIMILISRITIÐ