Heimilisritið - 01.02.1944, Page 64

SPÍRITUSINN.
Þrír menn eiga fullan brúsa af hreinum
spíritus, sem tekur nákvæmlega 24 lítra.
Þeir ætla að skipta víninu jafnt á milli
sín. Einn þeirra á 5 lítra brúsa, annar il
lítra brúsa og sá þriðji 13 lítra brúsa. Samt
tókst þeim að mæla nákvœmlega S litra
handa hverjum, með því að nota einungis
brúsana til þess að mæla spíritusrnn með.
Hvernig fóru þeir að því?
HVERSU LANGT?
Friðrik ætlaði að hitta kunmngja siiin
á tilteknu götuhorni í hinum enda borg-
arinnar. Ef hann gengi með 4 kílómetra
hraða á klukkustund kæmi hann 5 mínút-
um síðar en ákveðið var. Ef hann gengi
með 5 kílómetra hraða á klukkustund
kæmi liann 10 mínútum of fljó:.t á himi
tiltekna stað. Hvcrsu langt v:]iarígr:ð?
ELDSPÝTNAKROSSAR.
Taktu tíu eldspýtur og laðaðu þe: n í
röð þannig:
I I I I I I I I/ I I
Nú er vandinn sá að krossleggja allar
spýturnar þanmg, að alltaf sé hlaupið yfir
tvær spýtur eða einn kross, þegar þú
krossleggur eina eldspýtuna yfir aðra. Til
dæmis má Ieggja fjórðu spýtuna á þá
fyrstu, tíundu spýtuna yfir þá sjöundu o.
s. frv.
FLÓKIN SÆTASKIPUN.
Fimm hjón fóru eitt sinn saman á sum-
arhótel nokkurt. Þar fengu þau því til veg-
ar komið, að þau fengu að borða öll sam-
an við kringlótt borð, sem var hæfilega
stórt fyrir þau.
Fyrst þegar |>au settust til borðs, voru
konurnar á undan mönnunum sínum og
tóku sér sæti þannig, að hver og ein skildi
eftir auðan stól á milli sín og þeirrar næstu.
Þegar svo eiginmennirnir komu, settu þær
fram eftirfarandi kröfur um það. hvernig
sætum skyldi hagað við borðið á meðan
þau dveldu í hótelinu.
Þær vildu alltaf fá að hafa sama sætið,
en mennirnir áttu hins vegar að skipta
um sæti við hverja máltíð. þannig að röð
þeirra við borðið væri aldrei sú sama og
jafnframt mátti eiginmaður aldrei sitja
við hlið eiginkonu sinnar. *
Hvað gátu hjónin borðað margar mál-
tíðir með þessu móti?
GÖTIN Á IIURÐINM
Maður nokkur átti kött og kettling. Hon-
um leiddist að opna hurðina fyrir þeim,
þegar þeir þurftu að fara út eða inn. svo
að hann lét saga tvö göt á hurðina. Ann-
að var stærra og ætlað kettinum. en hitt
minna og ætlað kettlingnum.
Yinur lians kom skömmu síðar í lieim-
sókn til lians og hafði orð á því, að minna
gatið væri of lítið. „A nokkrum vikum
verður kettlingurinn orðinn svo stór, að
hann verður að nota stærra gatið“, sagði
hann. Var þetta skynsamleg gagnrýni?
Svör á bls. 64.
62
HEIMILISRITIÐ