Heimilisritið - 01.06.1948, Blaðsíða 8

valdið, gæti það orðið dýrt
spaug.
Sölvi var allt annað en í góðu
skapi þegar þeir skildu félagarn-
ir. Og í hjarta sínu sór hann þess
dýran eið að hefna þessa á Jó-
hanni.
DAGINN eftir var Sölvi árla
á fótum. Hann slangraði út um
eyjuna góða stund og lét líta lit
eins og hann liefði ekkert sér-
stakt í huga. Hann var að vona
að þessi bátur, sem Jóhann hafði
talað um, væri grilla ein. Hon-
um varð léttara í skapi eftir því
sem frá leið, en þá kom hann allt
í einu auga á bát sem var róið
hægt og hljóðlega inn í litla vík
rétt undir fuglabjarginu.
Sölva féll allur ketill í eld.
Hann var eins og mús undir
fjalaketti. Hamingjan mátti vita
hvern enda þetta ævintýri tæki!
En þótt það kostaði hann ótal
óþægindi, þorði hann ekki fyrir
sitt líf að svíkja Jóhann.
Báturinn var nú kominn alveg
inn í víkina. Sölvi gekk niður
einstigi nokkurt og kom niður að
sjónum í því að báturinn lenti.
Þrír menn voru í bátnum. Þeir
stukku þegar á land. Þeir skiptu
sér ekkert af Sölva. Hann gerð-
ist nú djarfari þegar liann sá að
þeir grunuðu hann ekki og tók að
hnýsast í bátinn. Fljótt á litið
virtist hann vera tómur. En
þegar hann gætti betur að, sá
hann rönd af kvarteli sem stóð
útundan fremstu þóftu bátsins.
Smyglararnir voru auðsjáanlega
svo öruggir um sig, að þeim hafði
ekki fundizt ómaksins vert að
fela það betur.
Sölva var órótt. Hann var eins
og milli tveggja elda. Samvizka
hans sagði honum að hann ætti
ekki að skipta sér af þessu. Það
væri Ijótt, að svíkja menn, sem
var eins ástatt um og hann sjálf-
an. En á hinn bóginn mundi
hann allt of vel hótanir Jóhanns,
og þekkti hann svo, að hann gat
ekki verið í efa um að Jóhann
mundi ekki hika við að fram-
kvæma hótun sína ef liann
brygðist.
En hver gat tilgangur Jóhanns
verið með þessu uppátæki?
Sölva varð litið niður í bátinn
aftur. Það flaug í gegnum huga
lians að hann ætti að reyna að
ná í kvartelið handa sjálfum sér.
Hann gæti svo selt það í laumi.
... En hann varð brátt vakinn
til veruleikans aftur við það að
einn bátverja kallaði til hans í
höstugum rómi:
„Geturðu ekki snautað heim
til þín! Hvaða bölvað ráp er
þetta á þér?“
„Mér er víst jafn frjálst að
vera hér og ykkur“.
„Farðu, eða við segjum til
þín!“
6
HEIMILISRITIÐ