Heimilisritið - 01.06.1948, Blaðsíða 58

Heimilisritið - 01.06.1948, Blaðsíða 58
„Ég skal sjá um það“, sagði Colgate. „Ég held að ég ætti sjálí'ur að fara og skoða víkina núiia. Við verðum líka að athuga, livort nokkuð bendir til þess að ein- liver hafi falið sig í þessum Pixy lielli. Hvað segið þér um það, Poirót?" „Alveg sjálfsagt. Það er ekki óhugsandi“. „Það ætti að vera tilvalinn felustaður, fyrir kunnuga“, sagði Weston. „Ég býst við að fólk hér í grendinni kannist við- hann“. „Ekki yngri kynslóðin“, sagði Colgate. „Þér vitið, eyjan hefur leng'i verið einkaeign; hvorki sjó- menn né ferðalangar liafa lagt leið sína hingað. Hótelgestirnir eru utansveitarfólk. Frú Castle er frá London“. „Það er réttast að við tökum Redfern með okkur“, sagði Weston. „Hann sagði okkur frá hellinum. En þér Poirot?“ Hercule Poirot var hikandi. Hann sagði: „Eg er ekki betri en þær ung- frú Brevvster og Christine Red- fern, að því leyti. Ég er ekbi góður í bröttum stiga“. „Þér getið farið á bát“, sagði Weston. „Maginn í mér gerir uppreisn“. „Hvaða vitleysa, maður lif- andi. Sjórinn er spegilsléttur. 56 Þér megið ekki bregðast okkur“. Rétt í þessu opnuðust dyrnar. Það var frú Castle, sem mjak- aðist kurteislega inn í stofuna. „Það er líklegast ekki mikið á |)\'í að græða, en maður hefur heyrt að það væri ekki rétt að sleppa neinu sem ef til vill gœti áhrært svona mál. Þannig er, að það komu hingað maður og kona, urn eittleitið, og báðu um mat. Þeir var auðvitað sagt, að það væri því miður ekki hægt, eins og ástatt væri. Þeim mis- líkaði það; sem von var; annars voru þau æði forvitin, og vildu vita nánari atvúk — ég sagði þeim ekkert. — Það var heldra i'ólk, verð ég að álíta“. „Þakka yður fyrir“, sagði Weston þurrlega. „Ég býst ekki við að það hafi neina þýðingu, en það var rétt af yður að — lun — hlaupa ekki yfir neitt“. „Ég reyni, eftir fremsta megni að gera skyldu mína“, sagði frú Castle. „Já — jæja — látið séra Lane koma. V. SÉRA Lane kom skálmandi inn í stofuna. Weston sagði: „Ég er lögreglustjóri hér í um- dæminu, séra Lane. Ég býst við, að þér liafið frétt hvað gerst hefur?“ HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.