Heimilisritið - 01.06.1948, Blaðsíða 22

búningi tók á móti þeim í glæsi-
legum forsal.
„Alveg eins og á ensku heim-
ili“, hugsaði Carey, en í sömu
svipan kom hann auga á útskor-
ið, kínverskt borð', sem var í svo
undarlegri mótsögn við hinn
vestræna húsbúnað.
Chu tók afar ástúðlega á móti
þehn, og Carey virti húsbónd-
ann fyrir sér og var undarlega
óstyrkur og eftirvænt’ingarfullur.
Maturinn var ágætur, og þarna
voru aðeins karlmenn, hánn
sjálfur og Faulkner, húsbóndinn
og einkaritari hans, Tíiang, hár,
grannur, ungur Kínverji með
greindarlegt andlit og kolsvart,
slétt hár. Chu var prýðilegur
gestgjafi, og samræðurnar voru
fjörugar, eu allan tímann snerust
hugsanir Careys um annað efni.
„Hvar skyldi hún vera? Það
verða ljótu vonbrigðin, ef ég fæ
ekki að sjá hana eftir allt sam-
an!“ Honum fannst ofurlítill ilm-
ur af kamelíum í loftinu, og hann
var eftirvæntingarfullur.
„Við skulum reykja inni í
setustofunni, því að' konan mín
ber okkur kaffið þangað“, sagði
Chu, þegar þeir stóðu upp frá
borðum, og hjarta Derricks
Careys fór að slá dálítið örar.
Hann fengi þá að sjá hana. Og
svo sá hann hana.
Hún sat á lágum legubekk í
stóru viðhafnarstofunni. Lítið
Ijorð stóð hjá legubekknum og á
því fagurlegur kaffiborðbúnað-
ur, og með'an hún hellti í boll-
ana, virti Carey fyrir sér langa,
mjóa fingur hennar með gljá-
fægðum nögium. Hann hafði
hugsað sér, að hún væri ljóm-
andi af gfaðværð, en sá, að hon-
um hafði skjátlast, því að hún
var mjög hæglát. Hún brosti oft,
en var hægiát eins og guðalíkn-
eski.
„Lao, leyf mér að kynna þér
niajór Carey, vin herra Faulkn-
ers, og þess vegna einnig vin
minn. — Konan mín“, sagði
hann, og frú Chu sagði:: „Komið
þér sælir og blcssaðir, herra
Carey“.
Það var svo unglegt andlit,
sem leit upp á hann, svo slétt,
án hrukku. hreint og slétt eins
og blóm, og honum varð aftur
hugsað til liins brögðótta, lævísa
eiginmanns hennar, og fvlltist
enn á ný óbeit. Hvílík glettni
örlaganna, að þetta saklausa,
hreina blóm skyldi gefið slíkum
inanni! Chu hafði sennilega
keypt hana eins og hvern annan
hlut, eða ef til vill hafði það ver-
ið ákveðið áður en hún fæddist,
að hún yrði konan hans. Það
voru vist slíkir siðir við lýði í
Kína ennþá, áleit Carev. Hún
gat ómögulega verið eldri en
seytján ára. Hann minntist síð-
ar á þetta við Faulkner, og þeim
20
HEIMILISRITIÐ