Heimilisritið - 01.07.1955, Qupperneq 44

þessara tveggja tegunda. í Pe-
kingmanninum sýna viss eðlis-
einkenni neðri kjálkans, en af
þeim eru nú kunn ellefu sýnis-
hom, greinilega þróun í áttina
til „nútíma“ mannsins, enda þótt
þau séu enn þétt og frumstæð
— raunverulega nálgast þau þá
tegund meir en nokkur önnur
af hinum frumstæðu hauskúp-
um. Tennurnar, en af þeim hafa
fundizt á annað hundrað sýnis-
horn, sýna ennfremur viss „nú-
tíma“ eðliseinkenni.
í báðum þessum tilfellum hef-
ur þessi röksemd verið talin
túlka merki um þróun í áttina
til nútímategundar Mongóla.
Líkindi þessi styrkjast við þá
staðreynd, að Peking-maðurinn
virðist hafa haft breitt og flatt
nef eins og Mongólakynstofninn.
Ennfremur virðist engin ástæða
til þess að ætla, að Peking-mað-
urinn hafi verið mállaus, enda
þótt draga megi þá ályktun af
lögun kjálkans, að sumar aðrar
tegundir hins frumstæða manns
— eins og til dæmis Heidelberg-
maðurinn, frumstæð tegund,
sem kunn er aðeins af þéttum
(massiv) kjálka, sem fannst 1
Þýzkalandi árið 1907 — hafi ekki
getað beitt tungunni þannig, að
fram hafi komið greinilegt mál.
Allt öðru máli er að gegna
um neðri kjálka Piltown-manns-
Neanderthal-maður.
Höfuð mótað af próf. J. H. Mc-
Gregor eftir höfuðkúpu, sem
fannst árið 1908 í La Chapelle-
aux-Saints, Corréze, Frakklandi.
ins. Hann er líkastur apa-kjálka
af öllum þeim kjálkum, sem
taldir eru af mannlegum upp-
runa.
Þar sem hauskúpan fannst í
brotum á ýmsum tímum, héldu
sumir vísindamenn því fram, að
ómögulegt væri, að slíkur kjálki
gæti verið úr hauskúpu, sem af
frumstæðri tegund að vera, væri
svo þroskuð. Töldu þeir, að hún
væri úr ehimpansa-steingerv-
ingi, eða jafnvel orangutan-apa.
Bentu þeir jafnframt á apaeðli
tannanna, sérstaklega vígtannar
42
HEIMILISRITIÐ