Heimilisritið - 01.07.1955, Qupperneq 46

fannst í helli einum í Gíbraltar
árið 1848, er af sama flokki. Þeg-
ar þessi tegund mannsins finnst
ásamt áhöldum úr steini, þá eru
þau undantekningarlaust frá pa-
læolithisku öldinni (úr grísku
palai — í fyrndinni og lithos —
steinn) eða eldri steinöld; eru
áhöld þessi nefnd mousterisku
áhöldin, vegna þess, að þau
fundust fyrst í Le Moustier-
hellinum í Suður-Frakklandi.
Af sömu ástæðum er Neander-
thal-maðurinn stundum nefndur
Moustier-maður.
Aðalástæðuna til þess, að Pek-
ingmaðurinn hefur verið talinn
líkjast Neanderthal-manninum,
má rekja til megin-dráttanna í
útliti hauskúpunnar, og þá sér-
staklega eðliseinkenna kjálkans
og tilvistar bein-brúnarinnar eða
barðsins, en þegar við fyrstu
sýn mátti sjá, að einkennum
þessum svipaði mjög til hinna
vel þekktu drátta Neanderthal-
tegundarinnar. Það er nú al-
mennt viðurkennt, að tilvist
þessara sameiginlegu drátta 1
hinum tveimur tegundum, stafi
af sameiginlegri arfleifð.
Mannleg einkenni dregin í efa
UM langt skeið eftir að fyrsta
hauskúpa Neanderthal-manns-
ins fannst, varð hinn dýrslegi
apa-svipur til þess, að manneðli
Ástralskur frumbyggá.
Áströlsk frumbyggjakona. Áber-
andi er hversu nef hennar líkist
nefi Neanderthal-konunnar á
myndinni næst á undan.
hennar var dregið í efa. Úr-
skurður um, að hún sé mann-
legs eðlis, hefur stuðzt við mik-
inn fjölda síðari funda, allt frá
einstökum tönnum til heil-
steyptra beinagrinda, sem hafa
slegið því föstu, að þar sé um
að ræða greinilega mynd frum-
mannsins, skýrt aðgreinda frá
„nútíma“-manninum, Homo sa-
piens, sakir margháttaðs mis-
munar á eðlisbyggingu.
Hin mörgu sýnishorn, sem
fundizt hafa í malarlögum frá
pleistósen-öld og leirlögum frá
tímabilinu næst á undan og með-
an stóð á síðustu sókn skriðjök-
44
HEIMILISRITIÐ