Heimilisritið - 01.11.1955, Síða 3

HEIMILISRITIÐ
NÓVEMBER 13. ÁRGANGUR 1955
Svefnganga
SMÁSAGA EFTIR VAL VESTAN
UM LEIÐ og við renndum út
úr ölglösunum, kom maður að
borðinu okkar. Hann var á að
gizka um fertugt, en gat verið
miklu yngri, því útlit hans var
þannig — slitin og ópressuð föt,
skegghýjungur á kjálkunum, og
andlit, sem bar vott um drykkju-
skap og svefnlausa nótt. Hann
settist á stól við borðið okkar
án þess að heilsa. Um stund sat
hann kyrr og drap óhreinum
fingrunum á borðplötuna, en allt
í einu leit hann flöktandi augum
til vinar míns og sagði:
— Nokkuð fiskað nýlega?
— Nei, svaraði vinur minn. —
Ekkert farið í árnar í sumar.
Ég var satt að segja hálf undr-
andi á þessum orðaskiptum upp
úr þurru. Það líktist helzt dul-
máli, sem þeir tveir ættu aðeins
að skilja. Vinur minn stóð upp
og við gengum út, en þrátt fvrir
snör handtök sá ég að vinur
minn laumaði fimmtíu króna
seðli yfir í lófa aðkomumanns-
ins um leið og við stóðum upp.
Þetta æsti forvitni mína. Ég
vissi ekki til að vinur minn væri
í tæri við neinn hinna svokölluðu
„róna“ borgarinnar og því síður
að hann gæfi þeim peninga óum-
beðið.
— Hvaða náungi var nú
þetta? spurði ég um leið og við
komum út á götuna.
Vinur minn svaraði ekki strax,
en virtist þungt hugsi. Síðan
snéri hann sér að mér og sagði:
— Ég skal segja þér frá hon-
um, þegar við komum heim.
1