Læknablaðið - 15.02.2000, Blaðsíða 5

UMRÆOA 0 G FRÉTTIR
LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
126 Af sjónarhóli stjórnar: 139 íðorðasafn lækna 119:
Sameining sjúkrahúsa og afstaða Ofhæring, ofnæmi og veira
eða afstöðuleysi lækna Arnór Víkingsson Jóhann Heiðar Jóhannsson
140 Gömul læknisráð úr
127 Aðgangur að heilbrigðisþjón- Þjóðminjasafni
ustu er lakastur hjá einhleypum og fráskildum Hallgerður Gísladóttir

141 Jónas Hallgrímsson
Fjölmenni á Læknadögum Brynjólfur Ingvarsson
128 Persónuvernd leysir Tölvunefnd 142 Framkvæmdastjórn sjúkra-
af hólmi Pröstur Haraldsson húsanna í Reykjavík sameinuð

130 Umsóknir til nefndarinnar hafa tvöfaldast milli ára 144 Fundir og námskeið
Pröstur Haraldsson Rætt við Ingileifi Jónsdóttur formann Vísindasiðanefndar 146 Lausar stöður

134 Er gagnagrunnurinn tæki til vísindaiðkana eða fjárglæfra? Árni Björnsson 148 Okkar á milli
150 Ráðstefnur og fundir
136 íslensk erfðagreining fær leyfi
til rekstrar á miðlægum
gagnagrunni
Broshornið:
Nýr pistill - nýr vettvangur
Bjarni Jónasson
Sími Læknablaðsins er
564 4104
Bréfsíminn er 564 4106
Finnbogi Pétursson (f. 1959)
lærði í Myndlista- og handíðaskóla
(slands og við Jan van Eyck há-
skólann í Hollandi. Þótt hann hafi á
námsárunum fengist við fjölbreytta
listsköpun, meðal annars gjörn-
ingalist, þá hefur hann eftir að námi
lauk einbeitt sér að því að vinna
með hljóð og tækni. Sum verk
hans á þessu sviði eru fyrst og
fremst hljóðverk en önnur er sjón-
ræn, til dæmis verk þar sem hljóð-
bylgjur gára vatnsflöt. Hljóðverkin
eru oftast þannig að þau virkja
markvisst sýningarrýmið og eru í
raun eins konar hljóðskúlptúrar
sem endurskilgreina umhverfið og
afstöðu áhorfandans í verkinu.
Verkið á forsíðu blaðsins, Legu-
bekkur, er frá árinu 1998. Verkið
lætur ekki mikið yfir sér á Ijósmynd
en faldir í legubekknum eru sjö
hátalarar sem gefa frá sér hljóð
með mismunandi tíðni og eru
staðsettir þannig að þeir svara til
hinna sjö orkustöðva líkamans eins
og þær eru skilgreindar í austræn-
um fræðum. Þegar manneskja
leggst á bekkinn upplifir hún und-
arlegan samhljóm tónanna I hátöl-
urunum og eftir nokkra stund slök-
unarástand sem líkist því að vera
milli svefns og vöku. Hér vinnur
Finnbogi með öðrum orðum með
áhirf hljóðbylgja á mannslíkamann,
en það er vel þekkt að hjóð, jafnvel
hljóð utan heyranlegs tíðnisviðs,
hafa áhrif á líðan okkar.
Verk Finnboga kunna stundum að
virðast komin langt frá hinum hefð-
bundnu sviðum myndlistarinnar, en
það hefur einmitt verið sterk til-
hneiging undanfarin ár til að út-
víkka þau svið og beita skapandi
aðferðum listamannsins við ýmiss
konar rannsóknir og nýsköpun. En
verkin hafa samt alltaf sterka fag-
urfræðilega vídd og byggjast á fín-
legu samspili við skynjun áhorf-
andans.
Læknablaðið 2000/86
85