Læknablaðið - 15.12.2000, Síða 90

UMRÆÐA & FRÉTTIR / BÓKARKYNNING / ORLOFSHÚS
Listin að lífa,
listin að deyja
Ut er komin hjá JPV forlagi, bókin Listin að lifa,
listin að deyja eftir Ottar Guðmundsson geðlækni.
Þetta er fimmta bók Óttars en áður hefur hann gefið
úr íslensku kynlífsbókina, Tímann og tárið, Það sem
máli skiptir og skáldsöguna Kvennamaður deyr.
Bókin hefur að geyma hugleiðingar höfundar um
líf og dauða en meginstef bókarinnar er sjálfur
dauðinn og atferli hans að fornu og nýju. Óttar segir
frá ýmsum atvikum og reynslu úr eigin lífi sem
tengjast dauðanum og fjallar um mikilvægi dauðans
varðandi trúarbrögð, heimspeki og allar listgreinar.
Þjóðfélagsbreytingar liðinnar aldar, aukið langlífi
þjóðarinnar, stórfenglegar uppgötvanir í læknis-
fræði og öðrum vísindum hafa haft mikil áhrif á
atferli dauðans í samfélaginu. Dauðinn er hægfara
og seinvirkur en ekki snöggur og hraður eins og
áður á tímum umgangspesta og mikils ungbarna-
dauða. A sama tíma hefur dauðinn fjarlægst út úr
daglegum veruleika fólks og tekið sér bólfestu inni á
sjúkrahúsum og öðrum stofnunum. í stað hins
raunverulega dauða sem áður bjó meðal fólksins í
landinu er kominn óraunverulegur fjölmiðladauði
sem veldur því að dauðinn verður enn fjarlægari.
Óttar telur að þessar breytingar hafi mikil áhrif á
allt líf fólks og allt andlegt líf í landinu. Sá sem ekki
kann að deyja, kann ekki heldur að lifa svo að meint
fjarvera dauðans breytir öllum lífsviðhorfum og
lífsnautn fólks. Umræða um breytt atferli dauðans
hefur verið mjög áberandi í thanatólógíu evrópskra
háskóladeilda og vitnar Óttar í hátt í 100 heimildir
og bækur um dauðann.
Bókin er öðrum þræði þematengd ævisaga þar
sem dauðinn er sá öxull sem allt leikur um. Óttar
LISTIN AÐ LIFA
LISTIN AÐ DEYJA
HUGLEIÐINGAR LÆKNIS UM LlF OG DAUÐA
gerir upp sakir við læknisstarfið, kirkjuna og vísind-
in og leitar á náðir skáldskapar og lista og reynir
þannir að tengja vísindahyggju samtímans húman-
isma fyrri alda. Hann fjallar um heimspeki og
siðfræði sjálfsvíga, líknardrápa, endurlífgana og
gjörgæsludeilda og tengir saman fortíð og nútíð. Er
dauðinn helsti andstæðingur læknisfræðinnar eða
tryggur samverkamaður og bandamaður? Af hverju
eiga nútímalæknar svo erfitt með að sætta sig við
dauðann sem sjálfsögð endalok lífsins? Hvenær
missti læknisfræðin tengsl sín við heimspeki og
húmanisma og hvarf inn á svið vélvæðingar og
sérhæfingar?
Dauðinn er margslungið fyrirbæri sem er þrátt
fýrir allt forsenda lífsins sjálfs. Þessar flóknu
tengingar lífs og dauða fjallar Óttar Guðmundsson
um í bók sinni.
Fréttatilkynning
Frá orlofsnefnd læknafélaganna
Nýir umsjónarmenn
í alllangan tíma hafa félagsmenn Læknafélags
Islands tekið að sér að hafa umsjón með húsnæði
orlofsheimilasjóðs læknafélaganna, eða haft
húsnæði í fóstri eins og stundum hefur verið orðað.
Umsjónarmenn hafa til dæmis fylgst með því að
nauðsynlegt viðhald og endurnýjun fari fram. Nú
hafa nýir umsjónarmenn tekið við húsnæði
orlofsheimilasjóðs í Vaðnesi og við Hreðavatn.
Jóhanna Björnsdóttir sem lengi hefur haft
Hreðavatnsbústaðinn í fóstri lætur af því en við
tekur Sveinn Magnússon, Heilsugæslunni í
Garðabæ, sími: 520 1800 eða í Heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneytinu, sími: 560 9700.
Síðastliðið sumar var keypt orlofshús í landi
Vaðness, þar sem orlofsnefndin hafði áður tekið
heilsársbústað á leigu. Eignarbústaðurinn
stendur að Birkibraut 6. Ólafur Stefánsson hefur
tekið við umsjón með eignarbústaðnum. Ólafur
er á Heilsugæslustöðinni Efra Breiðholti, sími:
567 0200; netfang: olafur.stefansson@efrabr.hr.is
Sé einhvers vant á þessum orlofsstöðum eru
gestir beðnir að koma upplýsingum þar um bæði
til skrifstofu félagsins, sími: 564 4100 og eins til
umsjónarmanns á hverjum stað.
Engir símar
Fram til þessa hafa símar verið í orlofsíbúðum
læknafélagsins í Reykjavík og á Akureyri og eins að
Hreðavatni. Þessir símar hafa nú verið fjarlægðir
þannig að hver og einn verður að huga að því að
hafa með sér síma vilji menn vera í talsambandi.
904 Læknablaðið 2000/86