Læknablaðið - 15.10.2001, Síða 5

UMRÆÐA 0 G FRETTIR
LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
820 sjónarhóli stjórnar LR:
Vetrarstarf Læknafélags
Reykjavíkur 2001-2002
Ólajur Þór Ævarsson
838 Þýskir þingmenn í heim-
sókn hjá Læknafélagi
Islands
Þröstur Haraldsson
821 Aðalfundur Læknafélags
Islands 12. og 13. október
822 Úttekt Ríkisendurskoðunar á
launagreiðslum til lækna:
Samskipti Ríkisendurskoð-
unar og Læknasetursins
Guðmundur Ingi Eyjólfsson
823 Bréf sTjórnar LÍ vegna út-
tektar Ríkisendurskoðunar
á launagreiðslum til lækna
825 Veruleg tilfærsla frá verk-
takagreiðslum til fastra
launa
Þröstur Haraldsson
826 Alþjóðlegt samstarf um
farsóttaskráningu
Haraldur Briem
§39 Tæpitungulaust.
Höfum við gengið til góðs?
Árni Björnsson
§4^ Aðalfundur Félags
íslenskra heimilislækna
§43 íðorðasafn lækna 137.
Sjúkraskrá
Jóhann Heiðar Jóhannsson
§45 Faraldsfræði 11.
Sj úklingasamanburðar-
rannsóknir IV
María Heimisdóttir
§47 Lyfjamál 97
§49 Broshornið 19.
Ferðaleiftur og leti
Bjarni Jónasson
831 Vinnuverndarvikan 2001:
Vinnuslys eru engin tilviljun
833 Vancouver-hópurinn lýsir
áhyggjum af þrýstingi hags-
munaaðila á vísindamenn
Þröstur Haraldsson
§35 Hinir gleymdu sjúkdómar
Frá Loftfélaginu
850 raóstefnur
§5^ Námskeið
§54 Lausar stöður
§57 Okkar á milli
858 Minnisblaðið
Sími Læknablaðsins er
564 4104
Netfang: journal@icemed.is
Margrét Blöndal (f. 1970) lærði
myndlist við Myndlistar- og hand-
íðaskólann í Reykjavík og Rutgers-
háskóla í Bandaríkjunum. Verk
hennar hafa vakið mikla athygli,
sérstaklega fyrir efnisnotkun og
óvenju Ijóðræna framsetningu. Það
er síst óvenjulegt nú á dögum að
myndlistarmenn notist við fundið
efni og þá gjarnan ýmsa hluti sem
flestir teldu rusl eða fánýti. Margrét
reynir að fanga í slíkum hlutum
tilfinningu fyrir fegurð hins
hversdagslega og þá jafnvel þess
„ljóta“ í hversdagsumhverfinu. Eins
og hún hefur sjálf skrifað hrífst hún
„af fegurð hins Ijóta, aðdráttarafli
þess sem er fráhrindandi...“.
Verkum sínum raðar Margrét upp
í sýningarrýminu þannig að hver
hlutur kallast á við hina og úr verður
undarlega viðhvæm heild, hver
hlutur fyrir sig virðist ómerkilegur en
fær þó styrk af samhenginu og
áhorfandinn les sig frá einum til
annars líkt og gegnum Ijóð. Þetta
kemur greinilega fram í verkinu
Svampur, blöðrur, vatn sem
prýðir forsíðu Læknablaðsins að
þessu sinni. Sumt í verkum
Margrétar er líka tímabundið eða
hverfult: Blöðrur sem smátt og
smátt hjaðna, vatn sem gufar upp.
Annað er eins og minning um
eitthvað sem horfið er, leifar af
nærveru fólks sem greina má í
gömlum og notuðum hversdags-
hlutum.
í gegnum verk sín má segja að
Margrét sé í andófi gegn því sem
upphafið er og tilgerðarlegt í listum.
Verk hennar snúast samt ekki um
upphafningu hins Ijóta, um andóf
gegn fegurðinni eða tilraun til að
ögra lista- og fegurðarskyni áhorf-
andans. Þvert á móti snúast þau
einmitt um fegurðina sjálfa, hið
viðkvæma fagurfræðilega samhengi
hlutanna. Fegurðina er ekki aðeins
að finna í því sem sett er á stall
heldur hvarvetna í umhverfi okkar,
ef við aðeins gefum okkur eftir því.
Ef við gerum það verður allt lífið list.
Jón Proppé
Læknablaðið 2001/87 769