Læknablaðið - 15.03.2003, Blaðsíða 82

Næturþvaglát er ein algengasta orsök
svefntruflana hjá fullorðnum.1)2)
Afleiðingin er meðal annars neikvæð áhrif
á heilsufar og lífsgæði.31
Minirin töflur er fyrsta og eina lyfið sem hefur verið
samþykkt með ábendingu við næturþvaglátum
fullorðinna.
Minirin töflur þétta þvagið, sem dregur úr þvaglátum.4'
Með því að gefa Minirin töflur í einum skammti fyrir
svefninn, fækkar svefntruflunum og fólk öðlast betri
nætursvefn.
/JV
Miniriif .
Desmopressin
C
Hemill á næturþvaglát fullorðinna, bætir svefn
PharmaNor
)
Minirin - Ferring. Síðast uppfært 1. mors 2002
TÖFLUR; H 01 B A 02 R E Hver tafla inniheldur: Desmopressinum INN, acetat, 0,1 mg eða 0,2 mg. Töflumar innihalda laktósu. Ábendingar: Flóðmiga (diabetes insipidus). Ósjólfróð næturþvaglót (enuresis noctuma).
Næturþvaglót hjó fullorðnum. Skammtar og lyfjagjöf: Floðmiga: Fullorðnir og böm: Einstaklingsbundnir, venjulogir byrjunarskammtar eru 0,1 mg þrisvar sinnum á dag. Ef einkenni um vökvasöfnun og/eða
blóðnatriumlækkun koma fram á að hætta meðferð og breyta skömmtun.Ós/á/fróð næturþvaglát: Böm eldri en 5 ára: Einstaklingsbundnir, venjulega 0,2 mg að kvöldi fyrir svefn. Ef viðunandi árangur næst ekki má auko
skammtinn f allt að 0,4 mg. Við langtímameðferð skal gera hló á lyfjameðferð i u.þ.b. eina viku á 3 mánaða fresti. Næturþvaglát: Fullorðnir: Ráðlagður byrjunarskammtur er 0,1 mg að kvöldi fyrir svefn. Ef viðunandi árangur
hefur ekki komið í Ijós eftir vikumeðferð, má auka skammt (0,2 mg og síðan í 0,4 mg. Tokmarka skal vökvaneyslu. Mæla á blóðnatriumþéttni hjá sjúklingum sem eru eldri en ó5 ára, áður en meðferð hefst og í þrjá daga eftir að
meðferð hefst oða skammtastærð hefur verið breytt. Athugið: Fylgjast skal með vökvaneyslu. Ef einkenni um vökvasöfnun og/eða blóðnatríumlækkun (höfuðverkur, ógleði/uppköst, þyngdaraukning og f alvarlegum tilvikum
krampar) komafram á að hætta meðferð þartil viðkomandi hefurnóð sór. Þegar moðferð hefst að nýju á að fylgjast með vökvaneyslu (sjá kofla um vomaðarorð og varúðareglur) Frábendingar: Þrálátt vanabundið vatnsþamb
og vatnsþamb af geðrænum toga. Hjartasjúkdómar eða aðrir sjúkdómar sem jxirf að meðhöndla með þvagræsilyfjum. Óeðlilega Iftið natríum i blóði. Ofnæmi fyrir innihaldsefnum lyfsins. Varnaðarorð og varúðarreglur: Við
meðferð á ósjálfráðum næturþvaglátum eða næturþvaglátum skal takmarka vökvaneyslu svo sem frekast er unnt frá 1 klst. fyrir lyfjagjöf þar til 8 klst. eftir lyfjagjöf. Meðferð án þess að takmarka vökvaneyslu samtfmis, getur leitt til
vökvasöfnunar og/eða blóðnatríumlækkunar með eða án fyrirboða eða einkenna (höfuðverkur, ógleði/uppköst, þyngdaraukning og f alvarlegum tilvikum krampar). Til að koma f veg fyrir blóðnatríumlækkun skal gæta varúðar
hjá: • Sjúklingum sem ekki eru f vökva- og/eða saltajafnvægi (eins og við sýkingar, hita, og heilkenni of mikillar seytingar þvagstemmuvaka (syndrome of inappropriate secretion of antidiuretic hormone SIADH) •Sjúklingum
með hjartasjúkdóma eða aðra sjúkdóma sem þarf oð meðhöndla með þvagræsilyfjum • Sjúklingum sem fá samtímis lyf sem geta valdið SIADH, t.d. þrfhringlaga geðdeyfðarlyf, sérhæfða serótónin
endurupptökuhemla.klórprómazin, og karbamazepín • Sjúklingumsem taka samtfmis bólgueyðandi lyf sem ekki erusterar(NSAID). Fyigjastskal með blóðsöltum á hálfs árs fresti. Milliverkanir: Lyf semgota valdið SIADH, t.d.
þrihringlaga geðdeyfðarlyf, sérhæfðir sorótónín endurupptökuhemlar, klórprómazín og karbamazepín geta valdið auknum þvagstoppandi áhrifum og þar með aukið hættu á vökvasöfnun/blóðnatrium lækkun (sjá kafla um
varnaðarorð og varúðarreglur). Bólgueyðandi lyf sem ekki eru sterar (NSAID) geta aukið vökvasöfnun/blóðnatriumlækkun. Samtimis meðferð með lóperamfði getur þrefaldað þéttni desmópressíns i sermi og þar með aukið
hættuna á vökvasöfnun/blóðnatriumlækkun. Stöðluð máltið sem innihélt 27% fitu minnkaði marktækt frásog desmópressins eftir inntöku (hraða og magn), en hafði ekki marktæk áhrif á lyfhrifin (þvagframleiðslu eða
osmólaritet). Desmópressfn má þvi taka með mat. Meðganga og brjóstagjöf: Reynsla af notkun lyfsins á meðgöngu er takmörkuð og skal nota desmópressín með varúð á meðgöngu. Konur með barn á brjósti mega nota lyfið.
Akstur og stjómun vinnuvóla: Engin áhrif. Aukaverkanir: Algengar (> 1%): Almennar: Höfuðverkur. Meltingarfæri: Kviðverkir. Ógloði.Við reynslu af notkun lyfsins hefur í örfáum tilvikum verið greint frá truflun á geðbrigðum
barna somvoru meðhöndluð við ósjálfráðum næturþvaglátum. Einnig hefurverið greint frá einstaka tilvikum um ofnæmisútbrot og almonnt ofnæmi. Mikil vökvaneysla samtímis lyfjameðferðinni geturvaldið vökvasöfnun og þar
með blóðnatríumlækkun með eða án fyrirboða eða einkenna sem eru, höfuðverkur, ógleði/uppköst, þyngdaraukning og i alvarlegum tilvikum krampar. Ofskömmtun: Ofskömmtun getur leitt til lengri verkunar og aukinnar
hættu á vökvasöfnun og blóðnatrfumlækkun. Einkenni alvarlegrar vökvasöfnunar: Krampar og meðvitundarleysi. Meðferð: Meðferð blóðnatríumlækkunar er einstaklingsbundin, en styðjast má við eftirfarandi almennar
viðmiðunarreglu. Hætta skal gjöf desmópressins og takmarka vökvagjöf ásamt einkennameðferð ef þörf krofur Lyfhrif: Desmópressín er samtengd hliðstæða hins náttúrlega hormóns argininvasópressíns. Desmópressín er
efnafræðilega frábrugðið hinu náttúrulega hormóni á tveimur stöðum. Eina 1 -cýstein omínósýru vantar og 8-D-arginíni er bætt við f stað 8-L-arginíns. Með þessari breytingu fæst umtalsvert lengri áhrif á þvagmyndun og nær
engin blóðþrýstingshækkun verður við lækningaloga skammta. Klínískar rannsóknir á sjúklingum með næturþvaglát hafa sýnt að desmópressín minnkar fjölda næturþvagláta um 45% og minnkar að meðaltali
næturþvagmyndun um 0,6 ml/mín. Einnig jók það að meðaltali órofinn svefntima um u.þ.b. 2 klst. Lyfjahvörf: Heildaraðgengi lyfsins eftir inntöku er á bilinu 0,08% til 0,16%. Meðaltals hámarksþéttni í blóði næst innan 2 klst.
eftir lyfjagjöf. Dreifingarrúmmál er 0,2-0,37 l/kg. Desmópressín fer ekki yfir blóð-heila þröskuld. Helmingunartimi í plasma er 2-3 klst. Helmingunartími eftir inntöku er á bilinu 2,0 til 3,21 klst. In vitro rannsóknir með
lifrarmíkrósóm úr mönnum hafa sýnt fram á að desmópressin umbrotnar Iftið f lifur. Umbrot 1 lifur er því ekki talið líklegt in vivo. Um 65% af því desmópresslni sem frásogast eftir inntöku finnst aftur f þvagi innan 24 klst. Ekki hefur
komið fram munurá lyfjahvörfum desmopressfns eftir kyni. Leiðbciningar um notkun/meðhöndlun lyfsins: Töflurnar má mylja, en þær má ekki leysa upp í vatni. Útllt: Töflur 0,1 mg: Hvitar, sporöskjulaga, kúptartöflur, 9,5 x
7 mm, meðdeiliskoruáannarri hliðogO.l greypt i hina. Töflur 0,2 mg: Hvítar, kringlóttar, kúptar töflur, þvermál 8 mm, deiliskora á annarri hlið og 0.2 greypt f hina. Pakkningar og verð I febrúar 2003: Töflur 0,1mg:30stk.
kr. 4.410.- ;90 stk. kr. 14.075.- Töflur 0,2 mg: 30 stk. kr. 8.218.-; 90 stk. kr. 21.104.- Einkaumboð á íslandi: PharmaNor Sími: 535-7000
Helmlldlr: 1. Jackson S. Lower urinary tract symptoms and nocturia in men and women: prevalence, aetiology and diagnosis. BJU Intemational 1999; 84 Suppl 1: 5-8. 2. Middlekoop H, Smilde-van den Doel DA, Neven AK,
Komphuisen H, Springer CR Subjedive sleep charaderistics of .1485 male and females aged 50-93: Effed of sex and age, and fodors related to self-evaluated quality of sleep. J Gerontol 1996; 51A: 108-115 3. Asplund R.
Mortallty in the elderly in relation to nodumal midurition. Br J Urol Int 1999; 84:297-301 4. Vilhardt H. Basic pharmacology of desmopressin: A review. Drug Investigation 1990; 2 (Suppl 5): 2-8.