Læknablaðið - 15.03.2003, Síða 102

CIALIS. Lilly ICOS Limitod, England. Galis (tadalafil) töflur 10 mg, 20 mg. Ábondingar: Til meðferðar við rístruflunum. Til þess oð CIALIS verki þarf kynferðisleg örvun að koma til. CIAUS er ekki ætlað konum. Skammtar og lyfjagjöh Til
innlöku. Fullorðnir karlar: Róðlagður skammtur er 10 mg sem lekinn er fyrir vænlanlegar samfarir og ón tillits til móllíða Þeir sjúklingar sem ekki fó viðunani verkun af tadalafil 10 mj gela reynl oð laka 20 mg. Unnl er oð taka lyfið fró 30 mínútum til
12 límum fyrir samfarir. Verkun taddafils getur varað í allt að 24 tíma eftir löku lyfsins. Hámarksskammlatíðni sem mæll er me ð er einu sinni á sólarhring. Dagleg notkun lyfsins er alls ekki ráðlögð, þar sem langtíma rannsóknir á öryggi daglegra skammta
hafa ekki verið framkvæmdar. Aldraðir karlar: Ekki er þörf á skammtabreylingum fyrir aldraða sjúklinga. Karlar með skerta nýrnastarfsemi/lifrarstarfsemi: Ráðlagður skammtur af CIALIS er 10 mg sem lekinn er fyrir vænlanlegar samfarir
og án tillits til máltiða Ekki eru fyrirliggjandi upplýsingar um notkun stærri skammta af tadalafil en 10 mg hjá sjúklingum með skerta nýmastarfsemi/lifrarstarfsemi. Karlar moð sykursýki: Ekki er þörf á skammtabreytingum fyrir sjúklinga með
sykursýki. Börn og unglingar: CIAUS skal ekki gefið einstaklingum yngri en 18 ára. Frábendingar: Tadalafil jók blóðþrýstingslækkandi áhrif nítrata í Idíniskum rannsóknum. Talið er að það stafi af samanlögðum áhrifum nítrala og ladalafils á nitur
oxíð/tGMP ferilinn. Þess vegna má ekki nola CIALIS samhliða neinni legund lífrænna nilrata. Lyf lil meðferðn á óviðunandi stinningu getnoðarlims, þar með talið CIAUS, á ekki að gefa körium með hjartosjúkdóm sem ráðið er frá þvi að stunda kynlif.
Læknar skulu liuga þá áhættu sem er af kynlífi fyrir sjúklinga með uncfirliggjandi hjartasjúkdóm. Eflirtaldir sjúklingahópar me ð hjarla- og æðasjúkdóma lóku ekki þátt i klinískum rannsóknum og eru þessir sjúkdómar því frábendmg fyrir nolkun taddafls; -
sjúklingar sem höfðu fengið hjartadrep á siðustu 90 dögum, - sjúklingar með hvikula hjarloong eða hjarlaöng við iðkun kynlífs, - sjúklingar með hjartabilun af gráðu 2 eða hærri samkvæml flokkun NYHA (New York Heart Assodation) á siðustu 6
mánuðum, - sjúklingar með takltruflanir sem hafa ekki svarað meðferð, lágþrýsting (< 90/S0 mm Hg), eða lógþrýsting sem hefur ekki svarað meðferð, - sjúklingar sem fengið hafa heilablóðfdl á síðustu 6 mánuðum. CIALIS skal ekki gefið sjúklingum
með ofnæmi fyrir taddafil eða einhverju hjálparefnanna. Aukaverkanir: Algengustu tilkynningar um uukaverkcnir eru höfuðverkur, mellingartruflua Mjög algengar (>10%): Höfuðverkur, meltingartruflanir. Algengar (1-10%): Svimi,
andlitsroði, nefstífla, bakverkur, vöðvaverkur. Sjaldgæfar (0,1-1%): Þroti i augnlokum, tilfinning sem lýst er sem augnóþægindi og blóðhlaupin augu. Aukaverkanatilkynningar vegna laddafik voru tímabundnar, yfirleitl vægar eða miðlungs.
Takmarkaðar upplýsingar eru um aukaverkanir hjá sjúklingum eldri en 75 ára. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Kanna skal sjúkdómssögu og rannsókn gerð til greiningar á hvort um rislruflanir sé oð ræða og ganga úr skugga
um hugsanlega undirliggjandi orsök óður en ákvörðun er lekin um notkun lyfsins. Áður en einhver meðferð við ristruflunum hefst skal læknirinn rannsaka ásland hjarta- og æðakerfis sjúklingsins þar sem nokkur áhætta er fyrir hendi hvað varðar hjartað í
tengslum við samfarir. Taddafil hefur æðavikkandi eiginleika, sem vdda vægri og tímabundmni lækkun blóðþrýstings og auka því blóðþrýstingslækkandi áhrif nítrala Alvarlegir hjarta- og æðasjúkdómar, þar með tdið hjarladrep, hvikul hjarlaöng,
sleglalakllruflanir, heilablóðföll, skammvinn blóðþurrðarkösl, hafa komið fram i klínískum rannsóknum með CIAUS. Auk þess voru tiðar lilkynningar um háþrýsting og lágþrýsting (þar með tdin réttstöðu blóðþrýstingslækkun) í klínískum rannsóknum.
Flestir sjúklingar sem fengu slík einkenni höfðu sögu um áhæltuþætti fyrir hjarla- og æðasjúkdóma Hins vegar er ekki unnt að ákveða með vissu hvorl þessi tilvik tengjost beinl þessum áhæltuþáttum. Takmarkaðar klíntskar upplýsingar eru fyririiggjandi
um öryggi CIAUS hjá eftirfarandi hópum og ef lyfinu er ávísað skal læknirinn mela einslaklingsbundinn ávinning/áhæltu áður en lyfinu er ávísoð: - sjúklingar með mikið skerla nýrnaslarfsemi (kreatínín úthreinsun 30 ml/mín), - sjúklingar með mkið
skerta lifrarstarfsemi (Child-Pugh Qass C). Hæsli skammtur sem gefinn hefur verið í ramsóknum á sjúklingum með væga (kreatinin úthreinsun = 51 til 80 ml/mín) og meðal (kreatinín úthreinsun = 31 lil 50 ml/mín) skerðingu á nýmastarfsemi og hjá
sjúklingum á lokastigi nýmabilunar í blóðskilun er 10 mg laddafil. Langvarandi stinningu reðurs var ekki lýst í klíniskum ramsóknum með CIAUS. Hins vegar hefur langvarandi stinningu verið fýst með öðmm PDE5 hemli. Sjúklingar sem fá stirmingu sem
varir í 4 tima eða meira skal róðlogt að leita samstundis eftir aðsloð læknts. Sé langvinn stirming ekki meðhöndluð strax, geta vefir i getnoðarlim skemmsl, sem getur vddið varadegu getuleysi. CIAUS skal notoð með varúð hjá sjúklingum með sjúkdóma
sem gætu leitl til langvarani stinningar (svo sem sigðkoma blóðleysi, mergæxli, eða hvítblæði), eða hjá sjúklingum með vanskapanir í getnaðariim (svo sem vinkilbeygðan lim, bandvefshersli í lim eða Peyronies sjúkdóm). Við mal á rístruflunum skal
einnig kannað hvort uncfirliggjandi sjúkdómar gætu verið orsakavddur og veila siðan viðeigandi meðferð eftir sjúkdómsgreiningu. Ekki er viloð hvort CIAUS er virkt hjá sjúklingum með mænuskaða og hjá sjúklingum sem hafa gengist untfir
grindarholsskurðaðgerð eða algert brottnám blöðruhálskirtils án þess oð reynt væri að hlifa taugum. CIAUS skd ekki gefið sjúklingum með arfgengt gdaklósaóþol, skort á Lapp laktasa eða skert frásog á glúkósa-galdriósa Bcki hafa verið rannsökuð áhrif
og öryggi þess að nota CIAUS samhliða öðrum meðferðum við rislruflunum. Því er ekki mælt með sJíkri samhliða meðferð. Hjá hundum sem fengu 25 mgAg/dog eða meira, af tadalafil daglega i 6 til 12 mánuði (samsvarandi að minnsta kosti þrefaldri
mestu blóðþéttni [spannar 3,7 -18,6] sem sést hjá mönnum eftir einn 20 mg skammt) fundust breytingar á þekjuvef í sáðpíplum sem leiddi til minni sæðisframleiðslu hjá fáeinum hundum. Niðurstöður úr tveim 6 mánaða rannsóknum hjá sjálfboðaliðum
benda til þess að þessi áhrif séu ólíkleg hjá mönnum Áhrif af doglegri nolkun í lengri líma hafa ekki verið rannsökuð. Því er dagleg nolkun alls ekki ráðlögð. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Talið er að CIALIS hafi hverfandi áhrif á hæfni
til aksturs og notkunar véla. Engar rannsóknir hafa verið gerðar til að meta hugsanleg áhrif. Þrátt fyrir að tíðni tilkynninga um svima i lyfleysu og laddafil örmum klíniskra rannsókna hafi verið svipuð, skulu sjúklingar vera meðvitandi um hvernig CIAUS
verkar á þá, áður en þeir aka eða stjórna véluni Millivcrkanir við önnur lyf og aðrar millivorkanir: Margar rannsóknir á milliverkunum voru framkvæmdar með 10 mg af taddafil eins og fram kemur hér fyrir neðan. Þar sem rannsóknir á
míliverkunum fóru eingöngu fram með 10 mg af laddafi, er ekki unnl að útiloíca mlliverkanir með hærri skömmtum. ÁhrH amarra lyfja á tadalafil: ritrómýcin og ítrakónazól, greipddinsafi séu gefnir samhliða með varúð þvi líklegt er oð þeir auki
þéttni laddafils í plasma. Þar af leiðancfi gæti tíðni aukaverkana aukisl. Hlutverk flutningspróteina (til dæmis p-glýkóprótein) við útskilnað taddafils er óþekkl. Milliverkanir við lyf sem hafa áhrif á flutningsprótein er þvi möguleg. Rifampicín sem örvar
CYP3A4 lækkar AUC tadalafils um 88%, samanborið við AUC þegar ladalafil er gefið eitt sér (10 mg skammtur). Búast má við að sam hliða gjöf annarra lyfja sem örva CYP3A4 eins og fenóbarbild, fenýtóín eða karbamazepín muni einnig draga úr aðgeng
laddafils. Áhrif tadalafds á önnur lyf: Tadalafil (10 mg) jók blóðþrýstingslækkandi áhrif nílrata í klíntskum rannsóknum. Því má ekki gefa CIAUS samhliða neinum lífrænum nítrötum.Ekki er talið oð taddafil hah klinisk áhrif til hömlunar eða aukningar
á útskilnaði lyfja sem eru umbrotin af CYP450 samsætuformum. Rannsóknir hafa staðfest að ladalafil hvorki hemur né örvar CYP450 samsætuform, þar með talin CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1 og CYP2C9. Tadalafil (10 mg) hafði engin klinísk
marklæk áhrif á AUC S-warfaríns, eða R-warfarins (CYP2C9 hvarfefni) og ladalafil hafði engin áhrif á lengingu prótrombinlíma sem warfarin veldur. Tadalafil (10 mg) hafði engin áhrif á lengingu blæðingartíma sem acetýsdicýisýra veldur. I
lyfjafræðirannsóknum á lyfhrifum var kannað hvort tadalafil yki blóðþrýstingslækkandi áhrif blóðþrýstingslækkandi lyfja. Helstu flokkar blóðþrýstingslækkandi lyfja voru rannsakaðir þar með lalcfir kalsíumgangalokar (amlódipin), ACE (angiotensin
converting enzyme) hemlar (enalapríl), beta-adrenvirkir viðtakablokkar (metóprólól), líazíð þvagræsilyf (bendroflúazið), og angiolensín II viðtakablokkar (ýmsar tegundir og skammtar, einir sér eða samhliða með tiaziðum kalsíumgangdokum,
betablokkum og/eða alfablokkum). Taddafil (10 mg ef frá em tddar rannsóknir með angiolerrsin II viðtakablokkum og amlódipín, en þó var 20 mg skammtur nolaður) hafði engar kliniskar marklækar milliverkanir við neinn þessara lyfjaflokka.
Tadalafil (10 og 20 mg) hafði engin klínisk marktæk áhrif á blóðþrýstingsbreytingar vegna tamsdósíns, sem er dfa-adrenvirkur viðtakablokki. Tadalafil 20 mg og samhliða meðferð með blóðþýstingslækkandi lyfjum getur valcfið blóðþrýstingslækkun, sem
er venjulega væg og liefur líklega engin klínrskt áhrif. Greining á gögnum úr 3 stigs ramsóknum sýndi engan mun á aukaverkunum hjá sjúklingum sem tóku laddafil með eða án blóðþrýstingslækkandi lyfja Hins vegar skal veita þessum sjúklingum
viðeigancfi upplýsingar um mögdega blóðþrýstingslækkun ef þeir eru meðhöndloðir með blóðþrýslingslækkancfi lyfjuni Taddafil (10 mg) hafði engin áhrif á þéltni áfengis i blóði (meðalþéttni í blóði 0,08%). Taddafil (10 mg) jók ekki áhrif áfengis á
vitræna starfsemi og laddafi (20 mg) jók ekki áhrif áfengb á Úóðþrýsting. Auk þess fundust engar breytingar á þéttni tadalafils 3 límum eftir samhliða notkun áfengis. Sýnt hefur verið fram á að taddafil auki aðgengj etinýleslradíóls til inntöku; gera má
ráð fyrir svipoðri aukningu á oðgengi terbútalíns til inntöku, þó klíntsk áhrif séu óþekkt. Þegar lodalafil (10 mg) var gefið samhliða teófýlíni (ósértækur fosfódíesterasa hemill) i rannsókn á lyfhrifum, fannst eng'n nilliverkun við lyfjahvörf. Bnungis varð
vart við væga aukningu á hjartsiælti (3,5 slög/mín). Þrátt fyrir oð þetta séu væg áhrif og hafi ekki haft Idíniska þýðingu í þessari ranrrsókn skdu þau höfð i huga ef þessi fyf eru gefin samhliða. Rarmsóknir á milliverkunum við sykursýkrsJyf hafa ekki verið
framkvæmdar. Pakkningar og verð (febrúar 2003): Galis löflur 10 mg x 4 stk.: 4.778 kr., Gdis löflur 20 mg x 4 slk.: 4.778 kr., Galis tölfur 20 mg x 8 stk.: 8.240 kr. Afgrciðslutilhögun og greiðsluþátttaka sjúkratrygginga: R, 0.
Samantokt um ciginloika lyfs er stytt í samræmi við reglugerð um tyfjaauglýsingar. Hægt er að nálgast samantekt um ciginloika lyfs i fullri lengd hjá Eli lily Danmark A/S Útibú á íslandi, Brautarholti 28, 105
Reykjavík.
Eli Lllly • Útibú á íslandi • Brautarholti 28 • pósthólf 5285
125 Reykjavík • Sími 520 3400. fax 520 3401 • www.Ully.com
Cialis.
(tadalafil)
Tilvitnun:
1. Dahlöf B, devereux RB, Kjedlsen et al. cardiovascular morbidity and mortality in the Losartan Intervention For Endpoint reduction in hypertension study(LIFE):
A randomised trial against atanolol. Lancet 2002;359:995-1003
Cozaar
MSD
TÖFLUR; C 09 C AOl
Virkt innihaldsefni: Losartanum INN, kalíumsalt, 12,5 mg, 50 mg eða 100 mg.
Ábendingar: Háþrýstingur. Hjartabilun þegar meðferð með ACE hemlum er ekki lengur talin henta. Ekki er mælt með að skipta yfir í meðferð með Cozaar ef hjartasjúklingar eru í jafnvægi á ACE hemlum.
Skammtar og lyfjagjöf:
SkammtastœrBir handa fullorOnum:
Háþrýstingur: Venjulegur upphafs- og viðhaldsskammtur fyrir flesta sjúklinga er 50 mg einu sinni á dag. Hámarksblóðþrýstingslækkandi áhrif lyfsins nást 3-6 vikum eftir að meðferð er hafin. Hjá sumum sjúklingum
næst aukinn árangur með því að auka skammtinn í 100 mg einu sinni á dag. Hjá sjúklingum með minnkað blóðrúmmál (t.d. þeim sem fá stóra skammta af þvagræsilyfjum) skal íhuga að hafa upphafsskammtinn 25
mg einu sinni á dag (sjá Vamaðarorð og varúðarreglur). Ekki er þörf á að breyta upphafsskammti aldraðra sjúklinga eða sjúklinga með skerta nýmastarfsemi, þ.m.t. sjúklinga sem fá kvið- eða blóðskilun, en gefa
sjúklingum með sögu um skerta lifrarstarfsemi lægri upphafsskammt (sjá Vamaðarorð og varúðarreglur). Lyfið má gefa með öðmm háþrýstingslyfjum.
Hjartahilun: Upphafsskammtur lyfsins hjá sjúklingum með hjartabilun er 12,5 mg einu sinni á dag. Skammtinn ætti að auka vikulega (t.d. 12,5 mg á dag, 25 mg á dag, 50 mg á dag) upp í hinn venjulega viðhaldsskammt
sem er 50 mg einu sinni á dag, háð þoli sjúklingsins. Lósartan er venjulega gefið samhliða þvagræsilyfjum og dígitalis. SkammtastœrOir handa börnum: Lyfið er ekki ætlað börnum.
Lyfið má gefa með eða án matar. Frábendingar: Ofnæmi fyrir innihaldsefnum lyfsins. Varnaðarorð og varúöarreglur: Ofnæmi. Ofsabjúgur (sjá Aukaverkanir). Lágþrýstingur og truflun ájóna- og vök\ajafnvægi:
Hjá sjúklingum með minnkað blóðrúmmál (þ.e. þeir sem meðhöndlaðir eru mcð stórum skömmtum af þvagræsilyfjum) geta einkenni um lágþrýsting komið fyrir. Þennan vökvaskort á að leiðrétta fyrir gjöf lyfsins
eða nota lægri upphafsskammt af því (sjá Skammtastærðir handa fullorðnum). Skert lifrarstarfsemi: Þar sem marktækt hærri blóðþéttni lósartans hefur komið fram í hjá sjúklingum með skorpulifur, skal íhuga að gefa
sjúklingum sem hafa haft skerta lifrarstarfsemi minni skammta af lósartani (sjá Skammtar og Lyfjahvörf). Skert nýmastarfsemi: Sem afleiðing af hömlun renín-angíótensín kerfisins, hafa breytingar á nýmastarfsemi,
þ.m.t. nýmabilun, sést hjá næmum cinstaklingum; þessar breytingar á nýmastarfsemi geta gengið til baka ef meðferð er hætt. Önnur lyf sem hafa áhrif á renín-angíótensín kerfið geta aukið þvagefni og kreatínín í
sermi hjá sjúklingum með þrengsli í báðum nýmaslagæðum eða hafa eitt nýra og þrcngsli í nýmaslagæðinni til þess. Svipuð áhrif hafa sést hjá losartani; þessar breytingar á nýmastarfsemi geta gengið til baka, ef
meðferð er hætt. Milliverkanír: Ekki þekktar. Meðganga og brjóstagjöf: Cozaar á ekki að nota á meðgöngu og kona með bam á bijósti á ekki að nota Cozaar. Aukaverkanir: Lyfið þolist almennt vel. Almennt hafa
aukaverkanir verið vægar og tímabundnar og hafa ekki orðið til þess að hætta hafi þurft meðferð. Heildartíðni aukaverkana sem sést hafa eftir notkun lyfsins hafa verið sambærilegar við lyfleysu.
í klínískum samanburðarrannsóknum á háþrýstingi var svimi eina aukaverkunin sem skráð var sem lyfjatengd aukaverkun, sem hafði hærri tíðni en þegar lyfleysa var notuð, hjá £ 1% sjúklinga sem fengu lósartan.
Auk þess hafa skammtaháð áhrif á stöðutengdan blóðþrýsting komið fram hjá < 1% sjúklinga. Útbrot áttu sér stað í sjaldgæfum tilvikiun, en tíðni þeirra í klínískum samanburðarrannsóknum var lægri en þegar lyfleysa
var gefin. í þessum tvíblindu klínísku samanburðarrannsóknum á háþrýstingi, komu eftirfarandi aukaverkanir fram í tengslum við gjöf lyfsins hjá £ 1% sjúklinga, án tillits til annarra lyfja. Tíðni þessara aukaverkana
var yfirleitt svipuð og þegar lyfleysa var notuð. Almennar: Kviðverkir, máttleysi/þreyta, bijóstverkur, bjúgur/þroti. Hjarta- og aOakerfi: Hjartsláttarónot, hraðtaktur. Meltingarfœri: Niðurgangur, meltingartruflanir,
ógleði. StoOkerfi: Bakverkir, vöðvakrampar. Taugakerfi/geÖran einkenni: Svimi, höfuðverkur, svefnleysi. Ondunarfari: Hósti, nefstífla, hálsbólga, kvillar í ennis- og kinnholum (sinus disorder), sýking í efri loftvegum.
Lyfið hefur almennt verið vel þolað í klínískum rannsóknum á hjartabilun. Aukaverkanir voru þær sem við var að búast hjá þessum sjúklingahópi. Algengustu aukaverkanimar tengdar töku lyfsins vora svimi og
lágþrýstingur. Eftirfarandi aukaverkanir hafa einnig sést eftir almenna notkun lyfsins: Ofnami: Bráðaofnæmi, ofsabjúgur þ.á m. þroti í barkakýli og raddböndum sem lokar öndunarveginum og/eða þroti í andliti,
vöram, koki og/eða tungu, hafa í sjaldgæfum tilvikum sést hjá sjúklingum á lósartan meðferð. Sumir þessarea sjúklinga hafa áður fengið ofsabjúg af völdum annarra lyfja, þ.á m. ACE hemla. Æðabólga hefur sjaldan
sést, þar með talið purpuralíki sem svipar bæði til purpuralíkis Henochs og Schönleins, með kviðverkjum, maga- og gamablæðingum, liðverkjum og nýmabólgu. Meltingarfari: Lifrarbólga (sjaldgæD, traflanir á
lifrarstarfsemi. BlóO: Blóðleysi. StoOkerfi: Vöðvaverkir. TaugakerfilgeOran einkenni: Mígreni. Öndunarfari: Hósti. HúO: Ofsakláði, kláði. Breytingar á blóOgildum: f klínískum samanburðarrannsóknum á háþrýstingi
komu klínískt mikilvægar breytingar í sjaldgæfum tilvikum fram á stöðluðum rannsóknagildum í tengslum gjöf lósartans. Hækkað kalíum í blóði (>5.5 mmól/1 (ca 1,5%)); væg hækkun á lifrarensímum kom sjaldan
fyrir, og gekk venjulega til baka ef meðferð var hætt. Afgreiösla: Lyfseðilsskylda. Greiösluþátttaka: B. Pakkningar og verö (apríl, 2002): Töflur 12,5 mg: 28 stk 2459 kr. Töflur 50 mg: 28 stk. 3825 kr; 98 stk.
11160 kr. Upphafspakkning 12,5 mg og 50 mg: 35 stk. 3825 kr. Töflur 100 mg: 28 stk. 5790 kr, 98 stk. 17176 kr. Handhafi markaösleyfis: Merck Sharp & Dohme B.V., Haarlem, Holland. Umboðsaöili á Islandi:
Farmasía ehf, Síðumúla 32, 108 Reykjavík.
Uppbygging LIFE rannsóknarinnar:
Framsækin, fjölstöðva, tvíblind, samanburðarannsókn, þar sem sjúklingar með háþrýsting (höfðu verið í meðferð eða ekki) og stækkaðan vinstri slegil metið út frá EKG vora slembivalin í tvo hópa og fengu lósartan
eða atonólól í minnst 4 ár. Meginmarkmið: Að bera saman langtíma verkun af lasartani og atanólóli m.t.t. áfalla og dauða (dauða af völdum hjarta- eða æðasjúkdóma, hjarta- eða heilaáföll). Þátttakendur vora 9193
menn og konur á aldrinum 55 - 80 ára.