Læknablaðið - 15.01.2004, Síða 20

Míron
Hver tafla inniheldur
Mirtazapín, 30 mg
O
Omega Farma
FLJOTVIRKT LYF GEGN ÞUNGLYNDI
Abendingar: Alvarlegt þunglyndi. Skammtar og lyfjagjöf: Skammtar
eru einstaklingsbundnir. Lyfiö skal taka inn meö nægilegum vökva.
Töflunum má skipta en þær má ekki tyggja. Æskilegast er aö taka
lyfiö inn aö kvöldi fyrir svefn. Meöferð meö hæfilegum skammti
ætti að gefa jákvæöa svörun innan 2-4 vikna. Áhrif mirtazapíns
byrja þó venjulega aö koma fram eftir 1-2 vikna meöferð.
Æskilegt er aö halda meöferöinni áfram þar til sjúklingur hefur verið
einkennalaus í 4-6 mánuði. Þá skal hætta meöferðinni smám saman.
Skammtar fyrir fulloröna: Algengur upphafsskammtur er 15-30 mg
á dag. Oftast þarf að auka þann skammt til aö ná hámarksverkun.
Algengur viöhaldsskammtur er á bilinu 15-45 mg á dag. Skammtar
fyriraldraöa: Auka skal skammtana á lengri tíma og undir eftirliti.
Utskilun lyfsins getur verið minnkuö hjá sjúklingum meö skerta
nýrna- eöa lifrarstarfsemi og veröur aö taka tillit til þess ef lyfinu
er ávisaö þeim sjúklingahópum. Skammtar fyrir börn: Lyfiö er ekki
ætlað börnum. Frábendingar: Ofnæmi fyrir einhverju af
innihaldsefnum lyfsins. Varnaöarorð og varúöarreglur: Gæta þarf
varúöar viö meöferö hjá sjúklingum meö eftirfarandi sjúkdóma:
Flogaveiki eöa vefrænar heilaskemmdir. Skerta lifrar- eða
nýrnastarfsemi. Hjartasjúkdóma, s.s. leiöslutruflanir, hjartaöng eöa
nylegt hjartadrep. Lágan blóöþrýsting. Hætta á meðferöinni ef gula
kemur fram. Hjá sjúklingum meö skerta lifrar- eöa nýrnastarfsemi
getur dregiö úr útskilnaöi mirtazapíns. Almennt gildir um þunglyndislyf
aö séu þau gefin sjúklingum sem þjást af geöklofa eöa öörum
geötruflunum geta geöræn sjúkdómseinkenni versnaö. Einnig geta
sjúklingar meö geöhvörf sveiflast yfir í oflæti þegar þunglyndislyf
eru notuö til meöhöndlunar á þunglyndisfasa sjúkdómsins.
Sjalfsvigshætta sjúklinga hverfur ekki strax og meöferö meö
þunglyndislyfjum er hafin og getur jafnvel aukist í upphafi meöferðar
Þvi gæti veriö rétt að takmarka ávísaö magn lyfsins i upphafi
meöferðar. Bemmergsbæling hefur komiö fram sem aukaverkun
meöferöar með flestum þunglyndislyfjum. Komi fram einkenni um
sýkingu, s.s. hiti, hálssærindi eöa bólga í munni, skal hætta meðferö
og gera blóökornatalningu. Líkt og meö önnur þunglyndislyf skal
gæta varúöar hjá sjúklingum meö sykursýki, truflun á þvaglátum
(s.s. viö stækkun blööruhálskirtils), bráöa þrönghornsgláku og aukinn
augnþrýsting. Hafa ber í huga aö eldri sjúklingar eru oft næmari
fyrir aukaverkunum þunglyndislyfja. Engin reynsla er af notkun
lyfsms hjá börnum. Lyfið er ekki ávanabindandi en sé langtíma
þunglyndislyfjameöferð hætt skyndilega geta sjúklingar fundiö fyrir
frahvarfseinkennum eins og ógleöi og höfuðverk. Akstur og stjórnun
vinnuvela: Athuga skal að hjá sumum sjúklingum getur mirtazapín
haft ahrif á einbeitingu og viöbragösflýti og ættu þeirsjúklingar aö
hafa þaö i huga viö akstur og stjórnun vélknúinna tækja. Meðganga
og brjostagjöf: Engin gögn liggja fyrir varöandi klínísk áhrif
mirtazapins á fóstur manna eöa nýbura en rannsóknir á dýrum hafa
sýnt að mirtazapin getur valdiö eituráhrifum og hækkun á dánartiðni
nýfæddra afkvæma. Barnshafandi konur ættu einungis aö nota lyfið
ef brýna nauðsyn ber til og mögulegur ávinningur móöur vegur
þyngra en hugsanlegur fósturskaöi. Dýrarannsóknir benda til þess
aö mirtazapín skiljist aðeins i litlu magni út í brjóstamjólk. Gögn
varöandi útskilnaö i móöurmjólk eru þó ekki nægileg til aö hægt sé
að meta hættuna fyrir barnið. Aukaverkanir: Algengar(> 1%): Aukin
matarlyst og þyngdaraukning, syfja, bjúgur, svimi og höfuöverkur.
Mjog sjaldgœfar (<0,1%): Þreyta, stööubundinn lágþrýstingur
oflaeti, krampar, skjálfti, vöövakippir, martraöir/ljóslifandi draumar,
braö mergbæling, hækkun á transamínösum í sermi, fótaórói,
liöverkir/voövaþrautir, útbrot, breytt húöskyn. Milliverkanir:
Mirtazapín á ekki aö nota samtímis MAO-hemlum og ekki fyrr en
2 vikum eftir aö töku slíkra lyfja er hætt. Mirtazapín getur aukiö
roandi ahrif benzódiazepinlyfja. Rannsóknir á milliverkunum
mirtazapins og ensímhamlandi eöa ensímhvetjandi lyfja eru
ófullnægjandi. In vitro rannsóknir sýna þó aö mirtazapin getur virkað
sem hemill á cýtókróm P450 ensím 1A2, 2D6 og 3A4. Klínískt
mikilvægi þessa er óljóst en þar til nákvæmari gögn liggja fyrif
aö gæta varúðar viö samhliöa gjöf meö lyfjum sem nota þ<'
umbrotsleiðir. Þetta á sérstaklega viö um lyf með þröngt lækning-'
s.s. teófyllín, clózapín, perfenasín, lyf við hjartsláttarórf-
flogaveikilyf, þríhringja geödeyfðarlyf, ciclosporín A og terfens
Karbamazepin og rifampícín örva umbrot mirtazapíns og mir
því plasmastyrk þess. Viö samhliða gjöf mirtazapíns og címeti1
eykst plasmastyrkur mirtazapíns. Flúvoxamin er hemill á CYP 1
Kódein og mörg lyf í flokki sefandi lyfja (tíorídazín, perfen*
súklópentixól, halóperidól og risperidón) og mörg geðdeyfð*
(flúoxetín, paroxetin, sertralin og venlafaxín) eru hemlar á CYP:
og geta þessi lyf því hamlaö umbroti hvors annars. Greint
veriö frá einu tilfelli serótónínheilkennis eftir samhliöa not'
flúoxitins og mirtazapins en vegna hamlandi áhrifa flúoxitf
umbrot mirtazapins eykst plasmastyrkur þess. Vegna hamlandi $
paroxetins á umbrot mirtazapíns eykst plasmastyrkur mirtazap
Samhliöa gjöf er óráöleg út frá lyfjafræðilegu sjónarmiöi. Gæta-
varuðar þegar öflugir CYP 3A4-hemlar, s.s. HlV-próteasahen'
sveppalyf af azólflokki, erytrómýcín og nefazódón eru gefnir saml11
mirtazapini. Séu ensímhamlandi eða ensímhvetjandi lyf gefin samt1'
mirtazapíni gæti þurft aö aðlaga skammtinn og síðan afto'
samhliða meöferö þessara lyfja er hætt. í in vivo milliverka'
rannsóknum haföi mirtazapín ekki áhrif á lyfjahvörf risperidí
paroxetins, carbamazepíns, amitriptýlíns og címetidíns. Engin kli'r
áhrif sem skipta máli eöa breytingar á lyfjahvörfum hafa kor
fram hjá mönnum viö samtimis gjöf mirtazapins og litiums. Var
be/ að neyta áfengis samtimis töku lyfsins þar sem áhrif þef
miötaugakerfiö geta verið aukin. Pakkningar og hámarksve'
smasölu 1. júlí 2003: Töflur 30 mg: 30 stk. 5.243 kr., 1005
14.608 kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greiösluþátttaka:
Markaösleyfishafi: Omega Farma. Maí 2003.