Frjáls verslun - 01.02.2010, Qupperneq 74

74 F R J Á L S V E R S L U N • 2 . T B L . 2 0 1 0
í m a r k 2 0 1 0
Netið hefur verið að styrkja sig sem aug-
lýsingamiðill og er það í takt við það sem
hefur gerst erlendis. Hvernig sérðu netið
vaxa á næstu árum?
Við virðumst hafa verið seinni til en önnur lönd
hvað þetta varðar en á síðustu tveimur árum
hefur verið kippur sem tengist líklega hruninu
og leit eftir ódyrari og fjölbreyttari leiðum til
að koma skilaboðum á framfæri. Ég held að
áhuginn fyrir netinu og tækifærum sem þar
eru sé mikill og ekki vafi að við munum þróast
í takt við það sem er að gerast annars staðar.
Við eigum eftir að sjá mun meiri notkun á
dreifileiðum netsins og farsímamarkaðssetning,
sem er rétt að byrja, er spennandi kostur sem
margir eru að íhuga. Fleiri aðilar hér á landi eru
að sérhæfa sig í net- og samfélagsmiðlum. Þessir
miðlar munu styðja við hefðbundna miðla en
ekki koma í stað þeirra.
Markaðir breytast sífellt ár frá ári. Eru ein-
hverjar breytingar á því hvernig markaðs-
stjórar nálgast núna einstaka markhópa?
Eins og ég kom inn á áðan þá er skynsemi og
ráðdeild ríkjandi hugsunarháttur og bruðl litið
hornauga. Málið er að markaðssetning er ekki
eins hástemmd og áður var. Mér finnst fyrirtæki
leggja mun meira í heimavinnuna og þar með
þrengja markhópana eða skilgreina undirmark-
hópa innan hefðbundinna hópa. Þar er helst
að ekki er farið af stað fyrr en heimavinnunni
er lokið. Ástæðan er krafa um betri nýtingu á
markaðsfé og vandaðri vinnubrögð.

Alþjóðleg viðskipti eru í niðursveiflu og
það er minna auglýst um allan heim.
Hvernig hafa auglýsingastofur brugðist við
minnkandi umsvifum?
Margir hafa skorið rækilega niður eða strauml-
ínulagað reksturinn. Sjálfsagt er meira um að
einfaldari lausnir séu í boði og birtingarplön
séu vandaðri. Lykilatriði er hugmyndaauðgi
og snjallar lausnir þannig að hærra hlutfall af
markaðsfé fer í birtingar en framleiðslukostnað.
Fyrirtæki og auglýsingastofur koma líka til móts
hver við aðra til að koma verkum í framkvæmd
enda allra hagur að hjólin snúist.
Það er ljóst að Danir nota útvarp, sjónvarp
og dagblöð minna en við Íslendingar sem
auglýsingamiðla. Hefur þú einhverjar skýr-
ingar á því?
Góð spurning. Án þess að ég viti skýringuna til
hlítar má kannski skoða þetta í samhengi við
hvernig landið er byggt. Íslendingar eru dreifðir
um landið og rík hefð er fyrir útvarpshlustun
og óhætt að segja að við séum fréttasjúk þjóð.
Ég held því að þetta liggi í þjóðarsálinni og
þrátt fyrir að við notum netið daglega til að líta
á fréttir þá sleppa fáir því að lesa dagblöð eða
horfa á sjónvarp.
Markpóstur komst mjög í tísku í uppsveifl-
unni. Hversu mikill samdráttur hefur orðið
í notkun beins markpósts hjá fyrirtækjum?
Tölur sýna reyndar að það varð minnkun í
notkun markpósts meðalfyrirtækja árið 2008
samanborið við t.d. 2007, en nýjustu tölur sýna
að markpóstur er aftur að aukast og ná fyrra
horfi. Um það bil 50% fyrirtækja nota markpóst
eða fjölpóst. Það sem er áhugavert er að mark-
póstur er að færast meira í rafrænan markpóst
enda gefur sá miðill óendanlega möguleika og
gagnvirkni. Vel unnir póstlistar eru verðmætir
og fyrirtæki mega ekki vanmeta þá.
Hversu stór er auglýsingakakan í millj-
örðum króna talið á Íslandi og hve mikið
telurðu að hún skreppi saman á þessu ári?
Þessu er erfitt að svara þar sem ekki eru allar
tölur sýnilegar en þó er hægt að segja að á árinu
2009 voru auglýsingatekjur eftir flokkun fjöl-
miðla, fyrir utan netmiðla, um það bil 8 millj-
arðar og má reikna með svipaðri tölu á þessu ári,
líklegast eitthvað hærri tala. Hér er verið að tala
um birtingarkostnað, en framleiðslukostnaður
ekki með þannig að heildarkakan er auðvitað
stærri. Þó má búast við að birtingarkostnaður
haldi sér hlutfallslega betur á kostnað fram-
leiðslu auglýsinga.
Finnur þú fyrir breytingu á viðhorfi til
framtíðar meðal markaðsfólks?
Auðvitað varð maður var við svartsýni og óvissu
á síðasta ári meðal markaðs- og auglýsingafólks
um horfur á næstu misserum og urðu óneit-
anlega breytingar hjá mörgum. Í dag er jákvæð-
ara hljóð, mun meiri bjartsýni er ríkjandi enda
flestir búnir að jafna sig eftir sjokkið í kjölfar
hrunsins og stjórnendur hafa áttað sig á því að
þeir verða að vera jákvæðir og að treysta á sjálfa
sig til að koma málum í gang.
Ég myndi telja að
keppikefli flestra
markaðsstjóra sé að
nýta markaðsfé sitt
með sem bestum
hætti. Fá sem mest út
úr hverri krónu og
jafnframt að skoða
og meta nýjar leiðir
með hefðbundnum
miðlum. nú reynir á
hugmyndaauðgi og að
blanda saman leiðum.