Tímarit Máls og menningar - 01.04.1941, Qupperneq 25

Páll Zóphóníasson:
Frestun Alþingiskosninganna.
Það tel ég frumskilyrði að þroskun einstaklinganna,
að þeir m)Tndi sér sjálfstæðar skoðanir, bæði á þeim
atburðum, er mæta þeim í lífinu, og á. þeim málefn-
um, er snerta þá og þjóðarheildina.
Uppeldið tel ég betra, því betur sem sá tilgangur þess
næst að kenna börnunum og unglingunum að hugsa
sjálfstætt.
Heppnist ekki annað með uppeldinu og skólagöngu
allri en að gera menn að geymum fyrir bugsanir og
skoðanir annarra, svo að þeir verði bluti af hópsál
múgsins, þá er þjóðinni voði vís, og þroski einstakling-
anna stöðvaður.
Við allar kosningar, og þó sérstaklega Alþingiskosn-
ingar, þurfa kjósendur að vega og meta skoðanir sín-
ar og bera þær saman við skoðanir frambjóðendanna.
Þær verka því þroskandi á kjósendur. Að því mati loknu
kýs bver einn þann af frambjóðendumun, sem befur
fiestar skoðanir i samræmi við kjósandann, eða stund-
um, þegar aðallega er kosið um sérstök mál, sömu
skoðun á því og kjósandinn. Um leið og kosið er, gef-
ur kjósandinn þeim, er hann kýs, uinboð til þess að
fara með málin fyrir sína hönd næsta kjörtímabil. En
lífið gengur sinn gang. Sum málin levsast, önnur verða
úrelt og ný koma til, og þá er kjósendum aftur gefinn
kostur á að taka afstöðu til málanna, og þetta er bjá
okkur gert á fjögurra ára fresti, ef ekki koma ný mál,
sem þykja svo mikilsvarðandi, að ástæða þvki til að
bera þau undir kjósendur, áður en fjögur ár eru liðin.
2*