Tímarit Máls og menningar - 01.04.1941, Qupperneq 52

46
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
En livað sem þvi líður, mun vinnuaðferð lians, ekki síð-
ui en innihald myndanna, fá mikið uppeldislegt gildi
fyrir komandi kynslóðir íslenzkra málara, því af starfi
hans getum við lœrt, hvers virði listræn bygging er, og
einnig það, að veigamikil listaverk skapast ekki án mik-
illar vinhu og sjálfsafneitunar.
Sigurður Nordal:
Díalektisk efnishyggja.
I síðasta liefti þessa tímarits birti Björn Franzson (í
sparnaðar skvni skannnstafa eg nafn hans B. F. hér á
eftir) umsögn um nýútkomna hók eftir undirritaðan:
I.if oc/ clauðci. Með því að mér virðist þessi umsögn
þurfa nokkurra skýringa við, geri eg nú fáeinar atliuga-
semdir við hana. Þær verða þvi miður lauslegar, þegar
þess er gætt, hversu mikið og torvelt efni um er að
ræða. En þær kunna samt að hvetja einhverja lesend-
ur til þess að hugsa áfram um það upp á eigin spýtur.
I.
Þegar eg minnist alls þess, sem eg varð að láta van-
sagt eða liálfsagt í áður nefndri bók, lái eg engum, þótt
honum þyki hún gloppótt. Og sízt þarf eg um það að
kvarta, að B. F. beri henni illa söguna. En í raun réttri
er það ekki nema lítið brot bókarinnar, sem „snertir
nokkurn streng í sálu lians“: það sem eg segi um efn-
ishyggjuna og forvígismenn hennar. Og þó að hann
viðurkenni, að eg hafi revnt að vera bæði sanngjarn
og samvizkusamur, finnst bonum mér hafa orðið þar