Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Page 23

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Page 23
HEIMA OG HEIMAN 13 þykir þá ekki manneldi í honum leingur (— fisk á reyndar að berja eftir þessari fornu skothendu fiskakarla: Berðu mig að utan og attan, þá skal ég ekki vera þér erfiður í hnakkann.) Þetta hafa sem sagt allir íslendíngar vitað síðan land bygðist. Altíeinu er vaxin upp kynslóð, sem að vísu heldur áfram að herða skreið, en hef- ur ekki leingur hugmynd um hvernig á að matreiða hana. Fiskurinn er barinn laungu áður en ætlast er til að hans sé neytt, og þegar búið er að berja hann í mél og mask er hann vafður gagnsæum sellófanumbúðum og geymdur vikum eða mánuðum saman í upphitaðri verslunarbúð, og jafnvel látin skína á hann sól. Þegar hann er borinn á borð er lítil matar- furða í honum leingur, hann er einna áþekkastur uppþornaðri fúaspýtu molnaðri, vottar ekki fyrir fisklykt af honum, því síður fiskbragði, að- eins einhverri tegund ólyktar og óbragðs; slík vara er í hæsta lagi elds- matur. Svona aflagishætti svipar einna helst til þess að menn vöknuðu altí- einu upp við það einn morgun að þeir kynnu ekki leingur að fara í sokk- ana eða binda á sig skóna. Æfintýri frá blómaskeiði kalda stríðsins. Þeim sem ferðast hefur um Vesturevrópu fyrir nokkrum árum, og aft- ur nú, leynist ekki hver breytíng er orðin á andrúmslofti. Stríðsæsínga- menn eiga bersýnilega mjög erfitt uppdráttar sem stendur; þótt síaukn- um fjárfúlgum sé til kostað vestanum haf að efla stríðsboðskapinn og reyna að halda við kalda stríðinu, þá er sem stríðsöflin einángrist æ meir með hverjum degi sem líður. Fyrir nokkrum árum réðu stríðsæsíngamenn lögum og lofum um alla Evrópu, þeir höfðu grafið um sig með fjárburði í flestum alþíngum álf- unnar og furðu mörgum opinberum stofnunum, jafnvel í innanhéraðs- stjórnum víða um lönd. Þeim hafði í fyrstu lotu tekist að hræða evrópu- menn með aðferðum hins sálræna stríðs sem þeir nefndu svo; um tíma hafði þeim tekist að gera fólk svo hrætt, að þeir töldu sig ekki leingur þurfa að virða nein takmörk skynsemi eða velsæmis. Sálfræðileg þekk- íng var hinsvegar slík í miðstöðvum stríðsáróðursins, að frumkvöðl-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.