Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Síða 23

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Síða 23
HEIMA OG HEIMAN 13 þykir þá ekki manneldi í honum leingur (— fisk á reyndar að berja eftir þessari fornu skothendu fiskakarla: Berðu mig að utan og attan, þá skal ég ekki vera þér erfiður í hnakkann.) Þetta hafa sem sagt allir íslendíngar vitað síðan land bygðist. Altíeinu er vaxin upp kynslóð, sem að vísu heldur áfram að herða skreið, en hef- ur ekki leingur hugmynd um hvernig á að matreiða hana. Fiskurinn er barinn laungu áður en ætlast er til að hans sé neytt, og þegar búið er að berja hann í mél og mask er hann vafður gagnsæum sellófanumbúðum og geymdur vikum eða mánuðum saman í upphitaðri verslunarbúð, og jafnvel látin skína á hann sól. Þegar hann er borinn á borð er lítil matar- furða í honum leingur, hann er einna áþekkastur uppþornaðri fúaspýtu molnaðri, vottar ekki fyrir fisklykt af honum, því síður fiskbragði, að- eins einhverri tegund ólyktar og óbragðs; slík vara er í hæsta lagi elds- matur. Svona aflagishætti svipar einna helst til þess að menn vöknuðu altí- einu upp við það einn morgun að þeir kynnu ekki leingur að fara í sokk- ana eða binda á sig skóna. Æfintýri frá blómaskeiði kalda stríðsins. Þeim sem ferðast hefur um Vesturevrópu fyrir nokkrum árum, og aft- ur nú, leynist ekki hver breytíng er orðin á andrúmslofti. Stríðsæsínga- menn eiga bersýnilega mjög erfitt uppdráttar sem stendur; þótt síaukn- um fjárfúlgum sé til kostað vestanum haf að efla stríðsboðskapinn og reyna að halda við kalda stríðinu, þá er sem stríðsöflin einángrist æ meir með hverjum degi sem líður. Fyrir nokkrum árum réðu stríðsæsíngamenn lögum og lofum um alla Evrópu, þeir höfðu grafið um sig með fjárburði í flestum alþíngum álf- unnar og furðu mörgum opinberum stofnunum, jafnvel í innanhéraðs- stjórnum víða um lönd. Þeim hafði í fyrstu lotu tekist að hræða evrópu- menn með aðferðum hins sálræna stríðs sem þeir nefndu svo; um tíma hafði þeim tekist að gera fólk svo hrætt, að þeir töldu sig ekki leingur þurfa að virða nein takmörk skynsemi eða velsæmis. Sálfræðileg þekk- íng var hinsvegar slík í miðstöðvum stríðsáróðursins, að frumkvöðl-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.