Tímarit Máls og menningar - 01.09.1954, Side 31

RAULAÐ VIÐ SJÁLFAN SIG
141
INNBOÐSVÍSUR
Þessar vísur urðu til á göngu vorið 1948, rímarinn man ekki hvar.
Við þær kompóneraðist skemmtilegt lag, ómandi af lífsgleði og gestrisni,
sem frú Ingibjörg Helgadóttir hefur sungið meistaralega og dr. Stefán
Einarsson skrásett. Ritstjóri Tímaritsins ætlast til, að húsfreyjur festi
þær utan á hurðir að íbúðum sínum til að sýna gestum, að þeir séu vel
komnir og muni fá góðgerðir og upprífandi viðmót.
Gerðu svo vel og gakk í bæinn!
Gleðin er hér á boðstólum.
Ég hef verið löngum lagin
að leika mínum orðtólum.
Ef þú gengur inn í bæinn,
allt verður gott á boðstólum.
Ég hef verið líka lagin
að leika mínum borðtólum.
MARSHALLHJÁLP
Rímarinn var nú bara svona á gangi suður austurbakkann á vötnun-
um í Kaupmannahöfn, nýkominn af friðarþinginu í Varsjá. Það var í
nóvembermánuði 1950. Þá smaug þetta kvæði fram úr honum. Sam-
tímis kompóneraðist við það lag, opus nr. 5 í sorgardúr. Það mun vera
varíasjón út af gömlu og mjög dapurlegu sálmalagi. Frú Ingibjörg
Helgadóttir hefur sungið, dr. Stefán Einarsson skrásett.
Kvæðið er ein svellandi symbólík (táknræna) frá upphafi til enda,
einnig bæjarnafnið Kaupinhöfn. Tímaritið heitir þeim lesanda sínum
verðlaunum, sem verður fyrstur til að senda því ráðningu á, hver höfnin
er.
I Kaupinhöfn ég kom og sá
einn kæran svanna deyja.
Hann var að raka, og hann var að slá
og hafði hjá sér peyja.
Og peyinn skríkti, og peyinn hló,
og peyinn stökk um engið,