Tímarit Máls og menningar - 01.09.1954, Síða 78

188
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
sérfræðingum til að rannsaka málið til hlítar“. Það virtist því augljóst,
að þingið ákvæði, að stofnunin skyldi ekki taka þetta vandamál til at-
hugunar. En þrátt fyrir það samþykkti dagskrárnefndin mótatkvæða-
laust, að framkvæmdastjóri Menningar- og vísindastofnunarinnar skyldi
leggja málið fyrir öll þátttökuríkin, svo að unnt yrði að taka afstöðu til
þess á næsta þingi stofnunarinnar, sem haldið verður í Montevideo
(Urúgvaj) í Suður-Ameríku á þessu ári. Það má því vænta einhverra
tíðinda frá S.Þ. (UNESCO) í þessu efni eftir þetta þing þess, og þá fá-
um við að sjá, hvort þjóðirnar bera gæfu til þess að sameinast nú um
heppilega lausn á einhverju mesta vandamáli nútímans. Hitt getur eng-
inn efazt um, að fyrr eða síðar hlýtur þessi vandi að leysast og þjóðirnar
að taka upp eitt alþjóðlegt hjálparmál, hvort sem esperanto verður fyrir
valinu eða ekki, en ef bíða skal eftir því, að fram komi tillaga um al-
þjóðamál, sem allir geti sameinazt um, er ábyggilegt, að sú bið verður
að minnsta kosti til heimsenda.
Lokaorð
Eins og getið var að upphafi þessa greinaflokks, 89. bls. Tímaritsins
1953, er hann að stofni til útvarpserindi, flutt í janúar 1953. Æskilegra
hefði verið að geta komið greinunum í færri hefti og slíta þær ekki svo
mjög sundur, en þess var ekki kostur. Gallaðar eru greinarnar og margt
vantar, en þó vænti ég að sá sem les þær með nokkurri athygli, verði ekki
alls ófróður um tungur þjóðanna. — Hermann Pálsson lektor hefur bent
mér á villu, sem slæðzt hefur inn á 97. bls. 1953. Setningarnar í 14. línu
að ofan hafa snúizt við, a cara merkir „vinur hennar“ og a chara „vinur
hans“.
Á. B.
HELZTU HEIMILDIR:
P. W. Schmidt: Die Sprachenfamilien und Sprachenkreise der Erde, Heidelberg
1926.
Mario A. Pei: The World’s Chief Languages, London 1949.
E Drezen: Historio de Mondolingvo, Moskvo 1929.
Meillet: Les Langues dans l’Europe Nouvelle, Paris 1914.
Auk Jjess ýmis önnur rit og ritgerðir.