Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Page 83

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Page 83
„BERJIZT FYRIR FRELSl“ tímanum töluðu aðeins með hreyfingum og látbragðsleik. Chaplín leggur mjög mikið upp úr áliti áhorfenda: „Ég hef aldrei reynt að skríða fyrir áhorfendum," sagði hann þegar hann var að gera Konu jrá París, „én ég hef ekki heldur fundið hjá mér neina hvöt til að þagga niður í þeim með ofríki." Þessari reglu hafði hann alltaf fylgt. Allt síðan 1916 hafði hann sýnt hverja nvja mynd, fyrirvaralaust, í alþýðlegu kvik- myndahúsi til þess „að prófa lyfið á hund- inum“. Hann fylgdist með öllttm viðbrögð- ttm áhorfenda af næstum því angistar- fullri athygli. Eftir sh'ka kynningu kom það oft fyrir að hann breytti heilum köflum sem hann hafði verið ánægður með áður, eða felldi þá alveg niðttr. I þessari samvinnu við áhorfendur lagði Chaplín fyrst og fremst áherzlu á börnin. Ef hann sagði um eitthvert atriði: „Börnin hlógu ekki,“ vissu samverkamenn hans þegar að hann myndi annaðhvort fella það niður eða breyta því. Þess vegna urðu ummæli harnanna í Los Angeles úrslitadómur fyrir hann. Chaplín skýrði frá því að næst myndi hann gera talmynd. Ástæðan til þess að hann hafði bundið sig svo mjög við þöglu myndirnar var sú, að hann taldi að lát- bragðslistin ein myndi skiljast um allan heim. Eftir að Borgarljósin voru gerð hafði „þýðingum" á kvikmyndatali fleygt mjög fram. Með þeim var unnt að flytja mynd af einni þjóðtungu á aðra á viðunandi hátt, ef það var samvizkusamlega gert. Chaplín ákvað þannig að sætta sig við sömu örlög og Shakespeare og Moliére höfðu orðið að þola, en þeir eru einnig leiknir utan heima- landanna eftir þýðingum, sem auðvitað geta aldrei náð frumtextanum. Það var ekki fyrr en 1938 að Chaplín hóf „sjöttu mynd“. Hann kom þeim orðrómi á kreik að hann hefði tekið upp gömul áform, eins og Hamlet eða ævisögu Jesú, en hug- mynd sína um hana gaf hann í skyn í einka- viðtölum með þessum orðum: „Jesús var ekki til, hann var fundinn upp af postulun- um“. Hann lét í ljós óskir um að vera góði dátinn Svæk eftir tékknesku skáldsögunni frægu, sem segir frá Pragar-dáta sem er staðráðinn í því að láta ekki austurríska höfðingja etja sér út í stríð. Hann talaði einnig um að skrifa kvik- myndahandrit handa Paulettu Goddard, Villistúllcan frá Bali. Að því er blöðin sögðu hafði hann einnig í hyggju að gera mynd, þar sem hann átti að leika „frægan leikara, sem á hátindi attðs og frægðar verður ástfanginn af óþekktum kvenleikara og þykist því einnig vera ókunnur leikari sjálfur. Um skeið lifir hann þannig tvö- földu lífi. Allt í einu missir hann stöðu sína og auðæfi, og nú er hann feginn að geta notið þeirrar óbrotnu tilveru, sem hann hafði skapað sér við hlið hins opinbera lífs.“ Og loks tekur Chaplín í fimmta sinn upp hin gömlu áform sín um Napóleon. Árið 1920 hafði hann skýrt frá því að hann hefði fallizt á að leika þetta hlutverk í íburðar- mikilli sögulegri mynd. Þetta kunni að virðast gamansemi, en þó bjó alvara undir, eins og kom í ljós 1926, þegar hann bað spönsku söngkonuna Raquel Meller að leika Jósefínu keisarafrú með sér. Eftir Borgar- Ijósin fór ltann enn að hugsa um Napóleon, eins og hann komst að orði við Michel Gorel: Ég œtla aS ganga aj hinni opinberu arf• sögn dauSrí og sýna fólki barnalegan, hé- gómlegan, hrifnæman og listrænan Napó- leon. Áform hans eru mikiljengleg, en þeg- ar er hann sér konu ganga hjá gleymir hann öllu saman. Minn Napóleon er innikróaSur af kald- lyndum og heimtufrekum ráSgjöfum, sem nota hann í þágu miSur þokkalegra áforma TÍMARIT MÁLS OC MENNINGAR 161 11
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.