Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Qupperneq 83

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Qupperneq 83
„BERJIZT FYRIR FRELSl“ tímanum töluðu aðeins með hreyfingum og látbragðsleik. Chaplín leggur mjög mikið upp úr áliti áhorfenda: „Ég hef aldrei reynt að skríða fyrir áhorfendum," sagði hann þegar hann var að gera Konu jrá París, „én ég hef ekki heldur fundið hjá mér neina hvöt til að þagga niður í þeim með ofríki." Þessari reglu hafði hann alltaf fylgt. Allt síðan 1916 hafði hann sýnt hverja nvja mynd, fyrirvaralaust, í alþýðlegu kvik- myndahúsi til þess „að prófa lyfið á hund- inum“. Hann fylgdist með öllttm viðbrögð- ttm áhorfenda af næstum því angistar- fullri athygli. Eftir sh'ka kynningu kom það oft fyrir að hann breytti heilum köflum sem hann hafði verið ánægður með áður, eða felldi þá alveg niðttr. I þessari samvinnu við áhorfendur lagði Chaplín fyrst og fremst áherzlu á börnin. Ef hann sagði um eitthvert atriði: „Börnin hlógu ekki,“ vissu samverkamenn hans þegar að hann myndi annaðhvort fella það niður eða breyta því. Þess vegna urðu ummæli harnanna í Los Angeles úrslitadómur fyrir hann. Chaplín skýrði frá því að næst myndi hann gera talmynd. Ástæðan til þess að hann hafði bundið sig svo mjög við þöglu myndirnar var sú, að hann taldi að lát- bragðslistin ein myndi skiljast um allan heim. Eftir að Borgarljósin voru gerð hafði „þýðingum" á kvikmyndatali fleygt mjög fram. Með þeim var unnt að flytja mynd af einni þjóðtungu á aðra á viðunandi hátt, ef það var samvizkusamlega gert. Chaplín ákvað þannig að sætta sig við sömu örlög og Shakespeare og Moliére höfðu orðið að þola, en þeir eru einnig leiknir utan heima- landanna eftir þýðingum, sem auðvitað geta aldrei náð frumtextanum. Það var ekki fyrr en 1938 að Chaplín hóf „sjöttu mynd“. Hann kom þeim orðrómi á kreik að hann hefði tekið upp gömul áform, eins og Hamlet eða ævisögu Jesú, en hug- mynd sína um hana gaf hann í skyn í einka- viðtölum með þessum orðum: „Jesús var ekki til, hann var fundinn upp af postulun- um“. Hann lét í ljós óskir um að vera góði dátinn Svæk eftir tékknesku skáldsögunni frægu, sem segir frá Pragar-dáta sem er staðráðinn í því að láta ekki austurríska höfðingja etja sér út í stríð. Hann talaði einnig um að skrifa kvik- myndahandrit handa Paulettu Goddard, Villistúllcan frá Bali. Að því er blöðin sögðu hafði hann einnig í hyggju að gera mynd, þar sem hann átti að leika „frægan leikara, sem á hátindi attðs og frægðar verður ástfanginn af óþekktum kvenleikara og þykist því einnig vera ókunnur leikari sjálfur. Um skeið lifir hann þannig tvö- földu lífi. Allt í einu missir hann stöðu sína og auðæfi, og nú er hann feginn að geta notið þeirrar óbrotnu tilveru, sem hann hafði skapað sér við hlið hins opinbera lífs.“ Og loks tekur Chaplín í fimmta sinn upp hin gömlu áform sín um Napóleon. Árið 1920 hafði hann skýrt frá því að hann hefði fallizt á að leika þetta hlutverk í íburðar- mikilli sögulegri mynd. Þetta kunni að virðast gamansemi, en þó bjó alvara undir, eins og kom í ljós 1926, þegar hann bað spönsku söngkonuna Raquel Meller að leika Jósefínu keisarafrú með sér. Eftir Borgar- Ijósin fór ltann enn að hugsa um Napóleon, eins og hann komst að orði við Michel Gorel: Ég œtla aS ganga aj hinni opinberu arf• sögn dauSrí og sýna fólki barnalegan, hé- gómlegan, hrifnæman og listrænan Napó- leon. Áform hans eru mikiljengleg, en þeg- ar er hann sér konu ganga hjá gleymir hann öllu saman. Minn Napóleon er innikróaSur af kald- lyndum og heimtufrekum ráSgjöfum, sem nota hann í þágu miSur þokkalegra áforma TÍMARIT MÁLS OC MENNINGAR 161 11
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.