Tímarit Máls og menningar - 01.02.1960, Page 56

SUSUMU OKAZAKI
TIL ÍSLENZKRAR VINKONU
Eg minnist þín, vinkona:
þú átt heima í vesturátt.
Rökfræði þín er lútersk,
— enda misskil ég þig.
Þú minnist mín, vinkona:
Eg á heima í austurátt.
Rökfræði mín er náttúrleg,
— enda misskil ég þig-
Orð þín hafa breytilega merkingu
og þú metur of mikils hið liðna.
En orð mín eru á bjargi byggð
og skapa því framtíðina.
Enda er líf þitt sem leikur skugga,
en mitt sem turninn jarðfasti.
KVEÐJA
Hvar sem blóm anga,
suða býflugur
á óræðri ferð sinni,
og Freyja brosir ljúflega.
46