Tímarit Máls og menningar - 01.10.1961, Blaðsíða 14

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
samningsins og það sem einna mesta
athygli hefur vakið er svohljóðandi:
„niðurfelling á tálmunum á frjálsum
hreyfingum vinnuafls, þjónustu og
fjármagns milli meðlimaríkjanna“.
Erlendir verkamenn eiga m. ö. o.
að fá fullt jafnrétti við íslenzka verka-
menn til starfa hér á landi. Erlendir
auðmenn eiga að fá fullt jafnrétti við
innlenda til atvinnurekstrar hér á
landi, og er sérstaklega tekið fram í
skýrslunni F/6 að gert sé ráð fyrir
„frelsi til atvinnureksturs á flestum
sviðum iðnaðar á árinu 1963, í smá-
söluverzlun á árinu 1965, og m. a. í
landbúnaði með vissum undantekn-
ingum ... og sjávarútvegi fyrir árs-
lok 1969“. Sömu ákvæði eiga að gilda
um þjónustustarfsemi, og segir m. a.
svo um það í skýrslunni: „Frjálsræði
til banka- og tryggingastarfsemi skal
komið á í samræmi við ákvæðin um
frelsi til fj ármagnshreyfinga." Ollum
mun ljóst hver áhrif slík ákvæði
myndu hafa fyrir Íslendinga; hér
kynnu á skömmum tíma að rísa er-
lend iðjuver með þúsundum eða tug-
um þúsunda erlendra verkamanna, og
læt ég ykkur eftir að fylla upp í þá
mynd.
Enn segir svo í 3. grein: „Setning
sameiginlegrar stefnu í landbúnaðar-
málum.“
í sambandi við þetta ákvæði ber að
geta þess að í samningnum er sjávar-
útvegur flokkaður til landbúnaðar.
Um sjávarútveginn sérstaklega eru
lítil ákvæði í samningnuin, þar sem
hann er ómerkilegur þáttur í efna-
hagskerfi þeirra ríkja sem nú standa
að bandalaginu. Þó segir svo í skýrsl-
unni á bls. 27: „í umræðum innan
bandalagsins um gagnkvæm réttindi
til atvinnureksturs, mun hafa komið
fram tillaga um, að fyrir árslok 1969
nái þau réttindi til fiskveiða innan
fiskveiðitakmarka landanna.“ Hin
svokölluðu bandalagsríki hefðu þá
rétt til að veiða innan landhelgi okk-
ar, til þess að leggja upp afla sinn
hér og vinna úr honum í sínum eigin
fyrirtækjum og með erlendu starfs-
fólki ef þeim sýndist svo. Enda herma
fréttir að bæði brezkir og skandinav-
ískir aðilar séu nú þegar farnir að
gera áætlanir um slíkar framkvæmdir
hér á landi.
Þannig gæti ég haldið áfram að
rekja eitt atriðið af öðru ef tími /æri
til. Aðildarríkin eiga að samræma
alla þætti efnahagsmála og breyta
lögum sínum með tilliti til þess. í 117.
grein samningsins er sérstaklega tek-
ið fram að samræma þurfi löggjöf
um atvinnu, um vinnulöggjöf og
vinnuaðstæður, um starfsfræðslu og
framhaldsnám, um almannatrygging-
ar, um vernd gegn slysum og atvinnu-
sjúkdómum, um heilbrigðisákvæði og
síðast en ekki sízt lög um stéttarfélög
og launasamninga.
Áður en ég skil við samninginn
sjálfan vil ég lesa fyrir ykkur loka-
grein hans, þá 240., en hún er svo-
252