Tímarit Máls og menningar - 01.12.1976, Síða 52

Tímarit Máls og menningar
ar. Snýst í hringi á miðju gólfi og skyggnist um. Loks gefst hann
upp og þeytir bleiunni kæruleysislega frá sér. Dustar af höndum
sér á eftir...
2 Tommi stígur fæti í skóinn hjá sófanum. Hann beygir sig til að losa
slaufuna. Sest. I sama bili heyrist óhugnanlegt korr. Tommi hendist
fram á mitt gólf skólaus.
3 í sófahorninu kúrir stelpustrákurinn sofandi. Höfuðið hallast að sóf-
anum og fæturnir eru krepptir undir sitjandann. Bleian hylur andlit
hans. I andfælunum reynir hann að krafsa hana burt. Andköf.
4 Tommi sviptir bleiunni frá andliti strákstelpunnar. Hún lyppast á
gólfið, klórar sér í náranum, kjamsar. Sami vandinn bíður
Tomma. Hann skimar í kringum sig sem fyrr, snýst í hringi: bleian
dinglar milli fingra hans. Hann rekur fót óvart í skóinn hjá sóf-
anum. Stoppar. Hendir bleiunni í skóinn fýldur.
5 Strákstelpan liggur í kufung. Tommi stendur yfir henni með hendur
á mjöðmum. Hann reisir hana rösklega á hnén og hefur á herðar
sér. Ber hana stjáklandi út um gættina.
6 Tommi leggur byrðina á bekk í svefnherbergi. Rúmföt á bekknum.
Um leið og strákstelpan sígur niður heyrist skellur: eitthvað dettur
á gólfið. Tommi lítur niður.
7 Hjá bekknum liggur stráksgríma stelpunnar. Tommi tekur hana upp,
skoðar vandlega, að innan og að utan. Hugsar: „Von að fólk geti
talað sona grímuklætt!“
8 Stelpan liggur grímulaus á bekknum. Tommi skoðar andlit hennar,
ýtir fingri í bústnar kinnarnar. Hún blakar hendi á móti og blaðrar
í svefninum.
9 Með grímuna á hvirflinum (teygja undir óst) rennir Tommi niður
lásnum á streddbuxunum; svo færir hann sig að fótagaflinum og
togar í skálmarnar. Stelpan leggst blaðrandi á hliðina.
10 Tommi leggur stelpuna á bakið. Hneppir frá henni skræpóttri blússu
og togar í ermarnar. Það gengur böslulega. Stelpan röflar og brýst
um.
354