Tímarit Máls og menningar - 01.12.1976, Qupperneq 87

Framhaldsskólar
fyrir því hvað hún á við með grundvallarhugtakinu menntun, og öðrum
hugtökum sem því eru tengd eða af því leiða. Þar gerði Guðmundur Finn-
bogason einn betur en nefndarmenn fjórir saman. Af þessu leiðir að í til-
lögunum er ekkert samhengi að finna nema það sem sjá má í skipuritinu
hér á móti.
Hvorki í greinargerðinni né í framburði nefndarmanna á fundinum komu
fram rök með eða móti tillagðri skipan eða skipuriti enda er erfitt að
hugsa sér slík rök án einhvers hugmyndaramma í líkingu við þann sem
Guðmundur Finnbogason setur fram í fyrsta kafla bókar sinnar. Þegar
tillögur eru fram bornar með þessum hætti eru þeir sem taka eiga af-
stöðu til þeirra í sömu aðstöðu og þeir sem bjóða í böggla á bögglaupp-
boði, kaupendur vita ekki hvað er í bögglunum og seljendur vita það
kannski ekki heldur.
Það er önnur yfirsjón tengd hinni fyrstu að nefndin gerir enga grein
fyrir því við hvaða vanda hún er að glíma, það er ekki einu sinni Ijóst að
hún sé að glíma við neinn vanda. I greinargerðinni er hvergi dregin saman
staða íslenzkrar menntunar á framhaldsskólastigi, hvað þá að rakin séu
einstök vandamál. Reyndar kom fram á fundinum að önnur ráðuneyti og
stofnanir sem eru í kallfæri eða símasambandi við menntamálaráðuneytið
hafa lengi unnið að tillögum um framhaldsmenntun á sérsviðum, tillögum
sem ganga í berhögg við heildartillögur þessarar nefndar. Sæmilega vönd-
uð samantekt á helztu einkennum og vandamálum þeirra skóla sem nú á
að setja alla í einn grautarpott, hefði getað komið að nokkru í stað heim-
spekilegrar hugleiðingar í anda Guðmundar Finnbogasonar, og þennan kost
hefðu nefndarmenn vafalaust átt að taka þar sem Ijóst er að sakir annríkis
þeirra við venjuleg stjórnunarstörf hefðu þeir aldrei getað sett saman við-
líka bók og Lýðmenntun Guðmundar Finnbogasonar.
Þriðja og minnsta yfirsjónin sem hér verður rakin, fleiri mætti telja, er
þó ámáttlegust af því að úr henni mætti bæta með því sem fyndinn maður
kallaði einu sinni hugsunarlausa hugsun, það er með rútínu-gagnasöfnun
og programmatískri úrvinnslu. Hér á ég við hagfræðilegar athuganir alls
konar. Þessi yfirsjón er þeim mun undraverðari þar sem grunntónninn í
öllum tillögunum hljómar í orðunum ,skipulag‘ og ,hagnýt menntun'.
Andnueli gegn tillögunum.
Þar sem svo er ástatt um tillögurnar sem að ofan greinir að hvergi er
gerð grein fyrir neinum hugmynda- eða hugtakaramma sem tillögunum er
389